సరదాకేః ఆదివారం శీర్షికకు తిట్టు!.. తిట్టించు! -కర్లపాలెం హనుమంతరావు

వాదన పూర్వపక్షం చేసే పాయింట్ ఓ పట్టాన దొరకనప్పుడు వాడుకొనే 'వాడి' గల

ఆయుధం- కోపం. 'పేదవాడి కోపం పెదవికి చేటు' అన్న వేమన వెర్రికాలం

కాదిప్పటిది. 'పేదవాడి కోపం పెద్దమనుషుల పదవికి చేటు' అన్నట్లుగా  సాగే

ప్రజల స్వాముల వాదం.  ఎలక్షన్ల పీడాకారం తగులుకున్నప్పుడల్లా తలనొప్పి

ఓటర్లకు దేవతాపీఠాలు దక్కడానికీ   ఈ ఆగ్రహాయుధమే ప్రధాన కారణం.

ఎన్నికలయిన తరువాత సాగే  గెలుపు బెట్టింగులంత గడబిడలుగా ఉండవు  ఓటర్ల

బెట్టుసర్లు. రాజ్యాంగం అంటే ఏదో ఆ ఆధికరణ, ఈ సవరణలంటూ ఇండియన్ ఇంకుతో

గిలికేసారు గాని ఎలక్షన్ల రంగంలో ఓటరు గొట్టంగాడు వీరంగానికి దిగితే

సాక్షాత్తూ  ఆ రాసిన పెద్దసార్లయినా సరే తట్టుకోడం కష్టం!

తిరుపతి వేంకటకవుల కృష్ణరాయబారం నాటకంలో శ్రీకృష్ణుడు ‘అలుగుటయే యెరుంగని

మహామహితాత్ముడు/ అజాత శత్రుడే అలిగిన నాడు’ ఏవేవో సాగరములన్నీ

ఏకమయిపోతాయని, నమ్ముకున్న కర్ణులు పదివేలమంది వచ్చినా చత్తుర’ని

బెదరగొట్టేస్తాడు. దుర్యోధనుడికి దూరాలోచన లేక  బాదర్ అవలేదు. కానీ

ఇండియన్ నేతకు ఓటరు అజాతుశత్రుత్వం మీద బొత్తిగా నమ్మకంలేదు.   తలనొప్పి

తద్దినమంతా  ఎందుకని నాయకులు ఎన్నికల దుర్దినాలు గడిచే దాకా ‘ఓటర్లే

దేవుళ్లు’ అంటూ స్త్రోత్రాలు అప్పగించేసేది అందుకే! నిజానికి దేవుళ్లతో

పోల్చడమంటే ఓటరు స్థాయినో మెట్టు కిందికి దిగజార్చడవేఁ!

కాసుల పురుషోత్తమం అని కవి మహాశయుడు, పనిమాలా ఘంటసాల దాకా వెళ్లి

శ్రీకాకుళాంధ్ర మహావిష్ణువును  పట్టుకుని దులపరించాడు. 'నీ పెళ్లాం

భూదేవి అన్ని బరువులూ మోస్తుంటే..  ఆ నిర్వాకం నీదే అన్నట్లుగా పెద్ద

బిల్డప్పులు! కోరింది ఇచ్చేది నీ కోమలి ఇందిరమ్మ అయితే, నువ్వే ఏదో

కామితార్థుడికి మల్లే వీర పోజులు! కష్టమైన సృష్టి కార్యం చూసేది నీ

కొడుకు బ్రహ్మగారయితే ఇంటి పెద్దనంటూ కుంటి సాకులతో ఆ క్రెడిటంతా నువ్వే

కొట్టేసుకుంటివి! పొల్యూషన్ కంట్రోలు పనిలో పాపం గంగమ్మతల్లి తలకమునకలయి

ఉంటే, పని సాయానికి పోని   నీ కెందుకయ్యా పతితపావనుడువన్న   బిరుదు అసలు?

పెళ్లాంబిడ్డల మూలకంగా వచ్చే పేరే తప్పించి మొదట్నుంచి నువ్వు పరమ

దామోదరుడివి(పనికిమాలినవాడివి)’ అంటూటే.. తిట్టో మెప్పో తెలీక  ఆ దేవుడు

గుళ్లోని రాయికి మల్లే  గమ్మునుండిపోయాడు!

దేవుడికి భక్తుడొక్కడే దిక్కు. భక్తులకు ముక్కోటి దేవుళ్ల ఆప్షన్ ఉంది. ఏ

ఒక్క దేవుడు ముక్కోపం తెప్పించినా మరో పక్కదేవుడి దిక్కు భక్తుడికి

ఠక్కున ఆఫరయే జంపింగ్ జమానా ఇది.

 ఆపదమొక్కులవాడి కోపతాపాలనంటే ఏ మొక్కులు, పొర్లుగింతల ట్రిక్కుల్తోనో

ఠక్కున మటుమాయం చేసెయ్యచ్చు. ఓటరుకార్డు చేత బట్టిన డిప్పకాయ మరీ పాతకాలం

నాటి నాటు రథాలను మాత్రమే నమ్ముకుని ఉత్సవానికి ఊత్సాహపడే విగ్రహం

కాదిప్పుడు! డెమోక్రసీ ఎదగడం మాట ఎటు పోయినా ఓటు మిషను మీట నొక్కే మనిషి

కసి మాత్రం వామనుడు సిగ్గుపడే సైజులో పెరిగిపోతున్నది. ఓటుకు ఓ పదినోటు

ఇస్తానన్నా  పుచ్చుకునేందుకు  పది సార్లు పస్తాయించే చాదస్తం నుంచి

హీనపక్షంగా పదివేలన్నా చేత పెట్టందే పట్టరాని ఆగ్రహంతో ఊగిపోయే దాకా

పరిపక్వత సాధించింది. ముష్టి మున్సిపాలిటీ ఎలక్షన్లక్కూడా ఎస్టేట్లు

అమ్ముకుని మరీ కుస్తీపట్లకు దిగే బస్తీనేతలే ఓటర్ని ఈ స్టేటు దాకా

ఎగదోసింది. మసిపూసి మారేడు చేసే మాయాజాలం మరి ఇంకెంతకాలమంట? కడుపులో మంట

రేగితే  ఓటరే  ఊరేగే నేత ముఖాన కసి కొద్దీ బుడ్ల కొద్దీ సిరా పూసి, బురద

జల్లే రోజులు! వీధినేత కేజ్రీవాలే ఆఫీసు ఫోర్ వాల్సుకు బుద్ధిగా

కట్టుబడ్డం ఓటరు సిరా బుడ్డి దెబ్బకు దడవబట్టే!

పాలిటిక్స్ అంటేనే పది రకాల దరిద్రాలకు వంద వెరైటీల చిట్కాలు! షాహీన్

బాగ్ చూస్తున్నాంగా! పాపిష్టి అసంతృప్తుల ముఠాల్లోకి   చొప్పించే

కోపిష్టి ముఠాలను నేతలే ఇప్పుడు  స్వయంగా ఎందుకు తయారుచేసుకుంటున్నట్లు?

కోన్ కిస్కాగొట్టంగాళ్ల తిట్లన్నీ ఒకే దిక్కుకు మళ్ళించడం ఆ ముఠాల

టార్గెట్టు! ఎన్నికలు ఇవిగో.. ఈ ఎల్లుండి పొద్దున్నే ఆనంగానే,  చల్లంగా

తిట్టే వర్గాల మీద ఏ అయోథ్యను మించి వరాల జల్లులో కురిపించేస్తే సరి!

చిల్లర పైసలు కొన్ని వదిలినా అల్లరీ ఆగం లేకుండా ఎన్నికల యాగం ఏకపక్షం

చేసుకునే స్కీములు ఇట్లాంటివి లక్షా తొంభై ఇప్పుడు.   బోడి మల్లయ్యల

తిట్లంటారా?  చెవుల్లో దూరకుండా  దూదుండల సదుపాయానికి సర్కారు దండం

దక్కినాక ఖజానా అండ ఉండనే ఉంటుందిగా!  అయినా తిట్లక్కూడా ఉట్లు తెగే

సత్యకాలమా.. పిచ్చిగానీ?

అన్ని జాతర్లలో ఉత్సవ విగ్రహాలు పూజలే అందుకుంటున్నాయా? కొన్ని

సంబరాలల్లో  అంబలను భక్తులు అడ్డమైన తిట్లు తిట్టడం ఆచారం!  ‘ఒద్దికతో

లక్ష్మి  వున్నది చాలక.. భూదేవి కూడె నీ బుద్ధిశాలి!/ తన కూతురుటంచు

ఎన్నక.. భారతిని కోరడే ఈ నీతికోవిదుడు!/అర్థాంగి యుండగ అవ్వ.. గంగను

దాల్చె నీ నియమవరుడు!’ అంటూ  తిట్టిపోసినా  దేవుళ్ళు కూడా  కిమ్మనడంలేదే!

 కులం వంకన దూషించారనో, మతం మిషతో అవమానించారనో,   జాతి పేరు చెప్పి

నోరుజారారనో,  లైంగిక దృష్టిన వేధించారనో  మనిషి మధనపడ్డం.. యుద్ధకాండకు

దిగిపోడం.. హూ కేర్స్! శుక్రవారం కోర్టు బోను.. శనివారం కోర్టు తరలింపు

సీను! జనాలు ఎవర్నన్నా శాపనార్థాలు పెడుతున్నారా? దండుకునే సమయం దండగ

కాకూడదన్నదే ప్రజాభిప్రాయంగా  ఉన్నదిప్పుడు!

దూర దూరంగా తగలడితే తూలనాడుకొనే పగే ఊండదు. ఒకే చూరు కింద పది పూటలు

చేసిపోయే పిచ్చి కాపురాలల్లోనే సవతుల మధ్యన సవాలక్ష ముటముటలు, ముక్కు

తిప్పుళ్లు! నూట ముప్పై కోట్ల మందిమి. జానా బెత్తెడు భరత భూమి. మూడు వేల

చిల్లర పార్టీలు. ఎవరికీ పెత్తనం ఎకసెక్కం కాదు. మరి మాటా మాటా రాదా? ఏ

మాటా మోటుగా రారాదంటే ఎట్లా?  రామాంజనేయయుద్ధంలో  రాముడికి..

ఆంజనేయుడికి మధ్య జరిగే గలాటాకీ నవ్వుకొనే జనాలకు నేతల తిట్లు, సిగపట్లు

ఏమంత ఎబ్బెట్తనిపిస్తాయనీ.. నీతిమంతుల పిచ్చి గానీ!

‘ఉపకారంబు చేసినాడ కదా.. ఎన్నో రీతులన్.. నాకే నే/డపకారంబు ఘటంపజూచుటలు

మేలా నీకు పార్థా! మహా/విపదబ్ధిన్ వడిదాటి నౌకన్ వెసన్ విధ్యంసమున్ జేయు

నీ/ కపటాచార కృతఘ్న వర్తనల లోకంబెందు హర్షించునే?’ అంటూ గయుణ్ని

శిక్షించే విషయంలో జోక్యం వద్దని గట్టిగా  కృష్ణుడు దెప్పితే.. బామ్మరిది

కదా అర్జునుడేమన్నా గమ్మునున్నాడా? 'ఆపదలు మేమె తరయించు అదనుజూచి/

ఉట్టిపడెదవు మమ్మెల్ల ఉద్ధరించు/ఘనుడవని కీర్తి కనెదవు గాని కృష్ణ!/ నీవు

లేకున్న మేము రాణింపలేమె?' అంటూ మాటకు మాట పెట్టాడా.. లేదా? బాణప్పుల్లలు

వదిలే ముందు పుల్లవిరుపు మాటలు, ఈటెలు విసురుకోడానికి ముందు

ఈటెపోటుల్లాంటి దెప్పుళ్లు తప్పవని అందరికీ తెలుసు! క్లైమాక్సులో కూడా ఏ

మాత్ర్రం తిట్ల వాసన తగలద్దంటే ఎంత ఎన్టీఆర్, ఎస్వీఆర్ పాండవవనవాసమైనా

ఐమాక్సులో ఫ్రీ-షో వేసినా చూసే నాథుడుండడు! బొక్క.. భోషాణం అంటూ

జుత్తెగరేసుకుంటూ తిరిగే నటులూ పొలిటికల్ ఎంట్రీలిచ్చేస్తున్నారిప్పుడు.

పోటీగా  నలుగుర్నీ కూడేసుకోడానికి నాయకుడూ  నాలుకకు ఇంకాస్త పదును

నూరుకుంటే తప్పా? తొక్కలో భాషంటూ తిట్టే నేతలెవర్నీ జనతా సైతం తొక్కేసే

మూడులో లేదిప్పుడు.

 తిట్టించుకొనేవాడి మనసు చివుక్కుమంటుందంటే ఫక్కుమని నవ్వొస్తోంది.

వినేవాడి వీనులకు ముందు భాష పసందుగా ఉండాలి. చట్టసభల్లో జుట్టూ జుట్టూ

పట్టుకునే ముందు రెండు వైపులా  లాంగ్వేజ్  లవ్లీగా పండాలి! సమయానికి

ఠక్కని ప్రసారాలు కట్ అయిపోతే జనం సరదా కోసమా కోపంతో  చిందులేసేదీ?!

కారుకూతల వినోదవల్లరి కారు చవుకగా వినే ఛాన్స్ మిస్సవుతుందని కదా కామన్

పబ్లిక్ రుసరుసలు!

కమాన్! బాపూజీ చెప్పాడు గదా అని బుద్ధిగా ప్రజాసేవ చేసుకుని పరమపదిస్తే

నరకంలో ఎవరూ మడతమంచాలేసి హాయిగా బజ్జోమనరు. దిష్టిబొమ్మల వ్యాపారాన్ని

తగలేసిన పాపానికి, పాత చెప్పుల గిరాకీపై దెబ్బ కొట్టిన నేరానికి  ముళ్ళ

డొంకల మీద పడేసి పడపడా ఈడుస్తారు! నొప్పెట్టి ఏడిస్తే కర్రు కాల్చిన

దండంతో మరో రెండు వడ్డిస్తారు.

అయినా తిట్లన్నీ ఒక్క  నేతల నోళ్ల నుంచే పొంగొకొచ్చేస్తున్నట్లు ఎందుకా

పిచ్చి తింగరి కూతలు? కట్టుకున్నోడు మందు కొట్టొచ్చినప్పుడు  తిట్టకపోతే

మహా వెలితి  బోలెడంత మంది నెలతలకు. పెళ్లాలు  తిడతారో లేదో.. నిజంగా

బైటికి తెలిసే అవకాశం లేని కాపురాలల్లో ఆ వంకన సానుభూతి కోసం వెంపర్లాడే

మగకుంకలు.. ఇదిగో.. ఈ.. తల్లో వెంట్ర్రుకలంత మంది. తిట్టుకు

వందిస్తామనండి!  తిరుపతి గుడి క్యూలకు మించి ఎగబడే ఏబ్రాసీ మందలు ఎన్ని

కోట్లుంటాయో లెక్కతేలుతుంది! పాచిపోయిన లడ్డూలు ప్రసాదం పెట్టే పై

దేవుళ్లనేమీ పట్టించుకోకుండా కిందున్న సాటి నేతల మీదనే ఎందుకిన్ని

సూటిపోటీ మాటలు జనం అంటారు?

భరతుడు దక్షాధ్వరధ్వంసాన్ని అభినయించేటప్పుడు పశ్చిమ దిక్కుగా ఉన్న

బ్రహ్మముఖం నుంచి ఆరభటీవృత్తితో రౌద్రం ఉత్పన్నమయిందా? శారదాతనయుడి

'భావప్రకాశం'లో ఆలాగని రాసుందా? ఉన్న వెకిలి పాండిత్యం మొత్తం సందర్భ

శుద్ధి లేకుండా వెళ్లగక్కే మేధావులను  కుళ్లబొడవాలి ముందు.  ఆ దక్షాధ్వర

ఘట్టంలో పోతనగారి ధ్వంస రచనకు మించి ఉందా ఏంటి మరి ఇప్పటి  కొత్త నేతల

యాంటీ- హింస నచణ?  ఉత్తిత్తిగా వేలెత్తిచూపటానికా ఓటుకు అన్నేసి వేలు

దోసెట్లో పోసీ ఉపరి.. ఎన్నికల్లో ఓటరుగాడిదను గాడ్ అంటూ కాళ్లట్టుకు

దేవులాడింది నేతలు?

భాగవతం వేనరాజును విశ్వనాథ  శతవిధాలా ఖూనీ చేసాడు. కవిరాజు 'ఖూనీ' రాసి

అదేరాజుకు మళ్లీ జీవం పోసాడు. ఎవళ్ల అవసరాలు వాళ్లవి. అవసరాలని బట్టి

బట్టీలల్లో తిట్ల తయారీ! 'కఫాదిరోగముల్/దనువున నంటి మేని బిగి

దప్పకమున్నె నరుండు మోక్ష సా/ధనమొనరింపగా వలయు'అంటూ సూక్తులు వల్లించేడు

కదా  దాశరథీ భక్తుడు  కంచెర్ల గోపన్న! కోపమేమైనా ఇసుమంతైనా మరి పాపభీతి

కలిగించిందా చెరసాలలో పడినప్పుడు ఆ రామదాసు మనసుకు? 'కలికితురాయి నీకు

పొలుపుగ జేయిస్తి రామచంద్రా/నీవు కులుకుచు దిరిగెద వెవరబ్బసొమ్మని

రామచంద్రా!' అంటూ  దాశరథి మీదనే నేరుగా దెబ్బలాటకు ఎందుకు దిగినట్లో?

'మాలిన్యం మనసులో ఉన్నా/ మల్లెపూవులా నవ్వగలగడం ఈ నాటి తెలివి' అన్నాడు

.. 'కొత్త సిలబస్' కవితలో బాలగంగాధర్ తిలక్.  వింటానికి బానే ఉంటాయ్

కవితలెప్పుడూ! కానీ ఆ  పాత 'కొత్త సిలబస్' కు ఈ ట్వంటీ ట్వంటీస్ లో కూడా

శిల వేయద్దంటే ఎట్లా? కొత్త తరం నేతలూ ఆ తలపోటు కవితలే ఫాలో అవ్వాలా?

అదేం ‘లా’? నో.. వే! నేటి తరాల నేతల దారి నేరుగా బూతు భాగోతాల ‘హై వే’

మీదనే!

బూతుందని దేవుడికి సుప్రభాతమూ వద్దనగలవా? అని మనగలవా? ఎంతాచారం

వల్లించినా ఆ పెద్దాయనా ఆ కూటికే పోక తప్పని కాలమిది నాయనా! ఆగ్రహం

చుట్టూతానే భూగ్రహమంతా తిరుగుతోందిప్పుడు. ఆ గ్రహింపు లేకుండా ‘నిగ్రహం..

నిగ్రహం’ అంటుండ బట్టే శనిగ్రహం ముద్ర పెరిగిపోతుంది రోజురోజుకూ.

‘విగ్రహం పుష్టి.. నైవేద్యం నష్టి’ అంటూ మరో నింద పడ్డానికీ ప్రణాళిక

తయారవుతోంది!

 స్వగృహంలో పడగ్గదయినా సరే చాటుగా ఓ నాలుగు బూతు సినిమా పాటలు బై హార్ట్

చేసుకునే బైటికి రావటం బుద్ధిమంతులకు అవసరమిప్పుడు! చక్రం మీద కుతి

ఒక్కటే చాలదు! వక్రమార్గంలో అయినా సరే పచ్చిబూతులు నోటికి నిండుగా

పుక్కిటపట్టక తప్పదు పుక్కిట పురాణాలలో కూడా చోటు దక్కే పరిస్థితిలేదు.

 ప్రార్థనా పద్యం ఏడో స్థానంలో  ఏదో 'చ'కారం ఏడవబట్టే నన్నయ్యగారి

మహాభారతం అరణ్యపర్వంలో అర్థాంతరంగా ఆగిపోయిందంటారు.  నన్నెచోడుడూ

కుమారసంభవం ఆరంభంలో  స్రగ్ధర గణాల మీద అశ్రద్ధ చూపెట్టబట్టి  యుద్ధంలో

దారుణంగా మరణించాడని మరో టాక్! తిట్టు వల్ల ఏ త్రాష్టుడి ఉట్టీ పుటిక్కన

తెగిన లెక్కలు నిక్కచ్చిగా తేలకపోవచ్చు కానీ, తిట్టే తిట్టు  స్పష్టంగా

లేకుంటే మాత్రం కుంటి కూత కూసిన వాడికే ముందు గంటె కాల్చినట్లు వాత

పడేది.

అనకూడని ‘బాస్టార్డ్’ లాంటి పాడు కూతలు కూడా అన్నట్లు ప్రచారంలో కొచ్చేసే

 సామాజిక మాధ్యమాల  మాయాజాల కాలం బాబూ బాబూ ఇది! బాపూజీ బోధల మీదింకా

నమ్మకమున్నది ఆ పాతకాలం నాటి ముష్టి మూడు కోతి బొమ్మలకే!  మిగతా జాతి

తూగు మొత్తం  తూలనాడే కొత్త తరం నాయకత్వం వైపే! బూత్ పాలిటిక్స్ లో బూతు

వద్దనడం.. రామాయణంలో రామా అనే శబ్దం నిషిద్ధమనడమంత అసంబద్ధం. అనకా

తప్పదు.. అనిపించుకోకా తప్పదు.  తిడితే తప్ప నెగ్గ లేని నేతలకు తిట్లు

వద్దు.. కోపాన్ని ఉగ్గబట్టు.. అనడం పెద్ద తప్పు.

ఇంత మొత్తుకున్నా ‘తిట్టి తిట్టించుకోవడమా? తిట్టించుకుని తిట్టిపోయడమా?

అని ఇంకా సందిగ్ధమేనా? ఛఁ! కొంత మందిని ఎన్ని తిట్టీ  నో యూజ్! ఇంకా

తిడుతూ కూర్చున్నా  టైం వేస్ట్!

(సూర్య దినపత్రిక ఆదివారం సరదాకే శీర్షిక 9, ఫిబ్రవరి, 2020 )

***