Sunday, February 28, 2021

జీవితం విలువ – పెద్ద కథ -రచనః కర్లపాలెం హనుమంతరావు


కథ 

జీవితం విలువ 

రచన: కర్లపాలెం హనుమంతరావు 


'క్లిక్' మంటూ ఇన్ కమింగ్ కాల్ సౌండొచ్చింది . తీసి చూశాడు సుందరం. 'ఇంకో గంటలో నేను ఈ లోకం నుంచి శాశ్వతంగా సెలవు తీసుకోబోతున్నాను. నా చావుకు అనితే బాధ్యురాలు- సురేష్ ' అని మెసేజ్ . 


సుందరం షాక్!


'ఎవరీ సురేశ్? ఫ్రెండ్సులో  ఎవరూ లేరే!’


ఆఫీసు చేరి సీట్లో సర్దుకోక ముందే  బాస్ నుంచి పిలుపు! తిరిగి  సీట్లో కొచ్చి పడే వేళకు గోడ మీది గడియారం పదకొండు గంటలు  బాదింది.


మళ్లీ సెల్ బైటికి తీశాడు సుందరం. మెసేజ్ వచ్చి మూడు గంటలు దాటింది. ఈ పాటికి ఆ సురేష్ అనే అభాగ్యుడెవడో ..! 


' ఇప్పుడేం చేసీ లాభంలేదు.. జరగాల్సిందేదో జరిగిపోయుంటుంది ' .  మెసేజ్ డిలెట్ చేసి.. పనిలో  పడిపోయాడు సుందరం.

***


నర్మదా నర్శింగ్ హోం.


సెకండ్ ఫ్లోర్ లేబర్ రూము నుంచి మూలుగులు. లోపల సర్జరీ జరుగుతోంది కూతురికి .  ఆ టెన్షన్లో ఉన్న పురుషోత్తమరావుగారి . 

సెల్ కి మెసేజ్ వచ్చింది.


'ఇంకో గంటలో నేను ఈ లోకం నుంచి శాశ్వతంగా సెలవు తీసుకోబోతున్నాను. నా చావుకు అనితే బాధ్యురాలు- సురేష్ '.. అని  మెసేజ్!


పెద్దాయన గుండె గతుక్కుమంది. ' ఎవడీ సురేష్? అనిత అంటే వాడి పెళ్లామా? ఇప్పుడేం చెయ్యడం?' అన్న ఆలోచనలో ఉండగానే 

' మగబిడ్డ! తల్లీ.. బిడ్డా సేఫ్' అని కంగ్రాట్స్ చెప్పి వెళ్లిపోయింది డాక్టర్ .


'అంటే.. మనింట్లో ఇంకో సురేష్ పుట్టాడన్న మాటే' అంటూ  సంబరపడిపోతున్న భార్య వంక ఉలిక్కిపడి చూశారు పురుషోత్తమరావుగారు. అల్లుడుగారు చనిపోయిన తన తండ్రిగారి పేరు మీద పెట్టుకోవాలని ముచ్చట పడిన పేరూ కాకతాళీయంగా ' సురేష్ ' . 


సెల్  వంక చూసి 'సురేషా ? వద్దొద్దు! ఆ పేరొద్దు!'అంటూ వచ్చిన మెసేజ్ ని డిలెట్ చేసారాయన ..సెంటిమెంటల్ గా  .   

***


బైట బైక్ స్టార్టయిన చప్పుడు. పిల్లలిద్దర్నీ బళ్లలో డ్రాప్ చేసేందుకని  వెళ్లే భర్త గంగరాజు వంక  మురిపెంగా చూసి స్నానాల గదిలోకి దూరింది సుమతి. 


గంగరాజుది పోలీస్ డిపార్ట్ మెంట్. ప్రస్తుతం కరీంనగర్ జిల్లాలో పోస్టింగ్ . పిల్లల చదువుల దృష్ట్యా కుటుంబాన్ని  తరలించాడు కాదు .     గంగరాజే వీలున్నప్పుడల్లా ఇటు వైపు వచ్చిపోవడం.

భర్త వచ్చిన  ప్రతిసారీ ఏదో కొత్త అనుభవమే సుమతికి !


స్నానం కానించి గదిలో బట్టలు మార్చుకునే టైములో సుమతి  సెల్ ఫోన్ 'క్లిక్' మంది. చూస్తే అదే సందేశం! 'ఇంకో గంటలో నేను ఈ లోకం నుంచి శాశ్వతంగా సెలవు తీసుకోబోతున్నాను. నా చావుకు అనితే బాధ్యురాలు- సురేష్'! 


' ఎవరీ సురేష్ ? తనకెందుకీ మెసేజ్ వచ్చినట్లు ?! ' 

సుమతి కళ్లు  గిర్రున తిరగాయి. తూలిపడబోయి తమాయించుకుంది.


బైట బైక్ ఆగిన చప్పుడు! డోర్ తీసుకుని ఎప్పుడు గదిలో కొచ్చాడో.. అమాంతం వెనక నుంచి సుమతిని  గాఢంగా కౌగలించుకున్నాడు గంగరాజు. భార్య మూడీగా ఉండటం చూసి అనుమానంగా అడిగాడు ' ఎనీ ప్రాబ్లమ్ ? ' 


'ఏం  లేదండీ!' అని మాత్రం అనగలిగింది సుమతి అతి కష్టం మీద. 


గోడ మీది గడియారం పన్నెండు గంటలు బాదిందాకా గంగరాజు హుషారును తట్టుకోడంతోనే సరిపోయింది  సుమతికి . భర్తతో ప్రేమగా  గడపడం  ఓ వంక ఆనందంగానే  ఉన్నా.. మరో వంక ఆ మెసేజ్ వల్ల గిల్టీగా కూడా ఉందామెకు.


గోడ మీది గడయారంలోని పెండ్యులంలా అమె మనసూ అటూ ఇటూ ఊగిసలాడులోంది  అదే పనిగా..

***


సుమతి , పురుషోత్తమరావుగారు, సుందరం .. వీళ్లెవ్వరూ ఎరగని ఆ సురేష్.. వయసు ఇరవై రెండు. చదువు బి.కాం.. సెకండ్ క్లాస్. ప్రస్తుతం వోడాఫోన్  సేల్స్ మార్కెటింగ్ లో పని. ఊరు కోదాడ. పుట్టి పెరిగిన ఊళ్లను వదిలి బతుకుతెరువు కోసం భాగ్యనగరం రోడ్లను పట్టుకు వేలాడే వేలాది మంది యువకుల్లో అతగాడూ ఒకానొకడు.


'మంచి రోజులసలొస్తాయా ?' అనుకుంటో కృష్ణానగర్ సందుల్లో పందుల కొష్టాల్లాంటి టెన్ బై ట్వల్వ్ రూములు పదింటి  మధ్య తనూ  ఓ దానిలో పడి ఏడుస్తో పాడు రోజుల్నీడ్చే రోజుల్లో.. 


ఓ రోజు ఆదివారం సాయంత్రం .... కృష్ణకాంత్ పార్క్ బైట మెట్ల మీద చేరి దారే పోయే అమ్మాయిల వంక అరాధనగా చూసుకుంటూ సౌందర్యోపాసనచేసే  వేళ..


దడ.. దడ.. దడ.. మేఘాలకు పిచ్చ మూడ్ వచ్చినట్లు ధారాపాతంగా ఒకటే కుండపోత!


వాన వెలిసింది మరో పది నిముషాలల్లో!


పార్క్ గేటు ముందు వర్షానికి తడిసిన స్కూటీ  ఎంతకూ  స్టార్టవక తంటాలు పడుతున్న ఓ అమ్మాయి .. సాయం కోసం చుట్టూతా చూసి చేయెత్తి దగ్గరకు రమ్మంటూ పిలిచింది సురేష్ ని!  గాలిలో తేలుకుంటూ వెళ్లాడు.. సురేష్!


‘సైలెన్సర్లో నీళ్ళు నిండాయి. అందుకే  బండి ఒక పట్టాన స్టార్టవడంలేదం’టూ.. చెక్ పోస్ట్ దాకా నెట్టుకుంటూ తీసుకు వెళ్ళాడామె బండిని సురేష్  ఆమె ఎంత  ‘వద్దు.. వద్ద’ని మొత్తుకుంటున్నా. 


ఈ దారిలోనే మాటలు కలిశాయి ఇద్దరికీ . 


ఆమె పేరు అనిత  . తను ప్రతీ సండే అలాగే పార్కుల్లో తిరుగుతూ . . ప్లాస్టిక్ బ్యాగుల వల్ల ఎంత ప్రమాదమో జనాలకు  వివరంగా చెప్పి వాటికి బదులుగా వాడమని పేపర్ బ్యాగులు ఉచితంగా పంచిపెట్టే టైపు  ప్రజాసేవ గట్రా చేస్తుంటానని తనే చెప్పకొచ్చింది .. ఏమీ అడక్కుండానే. 


'ఎందుకిదంతా?' అయోమయంగా అడిగాడు సురేష్.


'ప్లాస్టిక్ వస్తువులలో ఎన్నటికీ నశించిపోని ఒక రకమైన దుర్గుణం ఉంది. ఆ పదార్థాల తయారీని మనం అలాగే పెంచుకుంటూ పోతే భూమ్మీదొక నిర్జీవమైన పొర ఏర్పడి జీవులన్నీ క్రమంగా నశించిపోడం ఖాయం' అందామె.


'ఎన్నాళ్లకూ?'


'దాదాపు ఇంకో రెండు మూడు వందల ఏళ్లకు'


నవ్వొచ్చింది సురేష్ కు. 'ఓహ్! అప్పటి దాకా మనం బతిగుండం కదా? ఆ భయంతోనా మీరిప్పుడు ఇట్లా వానలో స్టార్ట్ కాని బండిని తిప్పుకుంటూ తిప్పలు పడుతున్నదీ?' అన్నాడు జాలిగా.


'ఒన్ మినిట్ ప్లీజ్! యాక్చువల్ గా వానలో పూర్తిగా తడిసింది మీరు. బండిని నెట్టుకుంటూ తిప్పలు పడుతున్నది కూడా మీరే!' అని గలగలా తిరిగి నవ్విందా అమ్మాయి.


ఐనా వెంటనే సీరియస్ అయిపోయి క్లాస్ పీకింది 'మన మంచి కోసం మాత్రమే మనం చేసుకోవాలని రూలెక్కడైనా రాసుందా చెప్పండి ?మీ లెక్కన .. ఇదిగో ఈ కొబ్బరి చెట్టు ఉంది కదా ఇక్కడ! దీని మట్టల్ని మాత్రమే మీరు బట్టల మాదిరి చుట్టుకుని తిరుగుతుండేవాళ్లు ఇప్పటిక్కూడా. టెర్లిన్సు, జీన్సు, గుడ్డూ గూసూ అంటూ కొత్త కొత్త గూడ్సు  కనిపెట్టుకు ఎంజాయ్ చెయ్యడమెందుకు? మన జీవితం మరింత సౌకర్యవంతంగా ఉండాలన్న యావతోనే కదా! ఎప్పటికప్పుడు ఏవేవో కొత్తవి  కనిపెట్టాలని కోరికే లేకపోతే కోతులకూ మనకూ తేడా ఏముంది?' అంది మళ్లీ గలగలా నవ్వుముత్యాలు  నడిరోడ్డు మీదనే  వెదజల్లేస్తూ! ఆ నవ్వులు  ఆ కోదాడ కుర్రాడికి భలే నచ్చాయి. ఆమె  మాటల్లోని అంతరార్థం కన్నా ఆమె తనతో అంత చొరవగా మాట్లాడడం మరీ నచ్చింది. 


ఇద్దరి మధ్యా అట్లా మొదలయిన  పరిచయం క్రమంగా స్నేహంగా ముదిరి పాకాన పడింది. 


 అనిత ఎక్కడుంటే అక్కడే సురేష్ ఇప్పుడు  ! అనితకు నచ్చదని సిగిరెట్లు తాగడం మానేశాడు. సెకండ్ షోలకని, క్రికెట్ మ్యాచ్ ల కని సమయాన్ని వృథా చెయ్యడం తగ్గించి, బ్యాంకు కాంపిటీటివ్ ఎగ్జామ్స్ కోసం శ్రద్ధగా ప్రిపేరవుతున్నాడు. కోదాడలో కామర్స్ టీచరు కొట్టి కొరతేసినా  చెయ్యనిది, సెలవులకని ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు తల్లి తల బాదుకున్నా  లొంగనిది , ఇప్పుడు అనిత నోటితో చెప్పకపోయినా చేసేస్తున్నాడు. 


రెండు బ్యాంకు పరీక్షలు ఇప్పటికే ఇచ్చేశాడు. ఒకటి ఇంటర్వ్యూ దాకా వచ్చి..  పోయింది. ఇంకోటి ఇంటర్వ్యూ కూడా అయిపోయింది. రిజల్ట్స్ కోసం వెయిటింగ్!


మంచి జాబ్ చేతిలో ఉంటే 'మనం పెళ్లి చేసుకుందాం' అని అనితను ధైర్యంగా అడగవచ్చన్నది సురేష్ ధీమా. 


 'అంతకన్నా ముందు అసలు ఆమె నిన్ను ఇష్ట పడుతుందో లేదో తెలుసుకోరా! అదీ  ముఖ్యం!' అని  సలహా ఇచ్చాడు రమేష్.


రమేష్ సురేష్ కు వరసకు మేనబావ. అనిత జీవితంలోకి రాక మునుపు అనిత కన్నా ఎక్కువ క్లోజ్.


రెండు రోజుల తంటాలతో  తయారుచేసిన    తన లవ్ లెటర్స్ రెండు మూడు అందుకున్న తరువాత ఆమె నుంచి వచ్చిన రెస్పాన్స్ చచ్చే ఆశ్చర్యం కలిగించింది   సురేష్ కి. 


లేత వయసులో ఏ ఆడపిల్లయినా మరీ ఇంత పచ్చిగా మాట్లాడేస్తుందా! ‘ఈ లవ్ లెటర్లు.. రక్తాలతో రాయడాలు ఇవన్నీ..  ఐ డోంట్ లైక్ సురేష్! ఏదైనా మనసులో ఉంటే ఒకళ్లతో ఒకళ్లం పంచుకోడానికి సంకోచమెందుకు! ఇదేమైనా ఇంకా సెన్సారు కాని బ్లూ ఫిలిం తాలుకు రీలు ముక్కా? చాటు మాటుగా ఇట్లా పేపర్ల మీద రాసుకోడాలేంటీ? ఇవాళ మన ఈడు అబ్బాయిలు, అమ్మాయిలు  ప్రేమ పేరుతో ఖరాబు చేసే కాగితాలను గాని సక్రమంగా వినియోగిస్తే, వనరులు లేక మధ్యలో చదువులు ఆపేసిన  వెనకబడి ఉండే ప్రాంతాల్లోని పిల్లలు  ఎంతో మందికి ఉచితంగా టెక్శ్ట్ బుక్కులు, నోట్ బుక్కులూ తయారవుతాయి ..  తెలుసా' అనేసింది. అవాక్కయిపోవడం సురేష్ వంతయింది.


సామాజిక పరంగా   ఆలోచించడం    సమంజసమే కావచ్చు  కానీ మరీ పీల్చే గాలికీ దాన్ని   ఆపాదించటం   వెర్రితనం అనిపించుకుంటుంది.  సురేష్  మనసులో అలా ఈసడించుకొన్న క్షణాలు లేకపోలేదు .


 'ఆఁ! అదంతా వయసు వేడిలో పడే  ఆవేశమే కాని,   పెళ్లయి ఓ సంసారమంటూ ఏర్పడ్డ తరువాత  మొగుడూ పిల్లలే లోకంగా తయారవుతారీ   ఆడపిల్లలంతా! ముందా బ్యాంక్ ఉద్యోగమేదో ఖాయం కానీ, నేరుగా పెద్దాళ్ల చేతనే వాళ్ల పెద్దాళ్లతో మాట్లాడిస్తా!’ అని సర్దిచెప్పుకొంటాడప్పుడు సురేష్ . 


ఉద్యోగం రావడమూ అయింది; తన  దూరపు చుట్టాన్నెవర్నో వెంటబెట్టుకొనెళ్లి అనిత నాన్నగారిని అడగటమూ  అయింది.


'పిల్లదాని ఇష్టం ముఖ్యం . అమ్మాయిని అడిగి చెప్తా .. ఓపిక పట్టండి' అని అడ్రస్ తీసుకున్నాడా పెద్దాయన.


ఆవెంటనే  కథ క్లైమాక్సుకి వచ్చేసింది. సురేష్ ఉండే గదికి భద్రకాళిలా వచ్చిపడింది   అనిత. 


ఆటైంలో  టీ.వీలో ట్వంటీ ట్వంటీ  మ్యాచ్ నడుస్తోంది. వంటరిగా ఉన్న సురేష్ ను తగులుకుంది అనిత 'నన్నే పెళ్లి చేసుకోవాలని  ఎందుకురా అంత కుతి? నీతో క్లోజ్ గా మూవయ్యాననా? ఆ లెక్కన నాకు రోజుకో పెళ్లవాలిరా బేవకూఫ్! అసలు మన మధ్య మాటి మటికీ ఈ పెళ్లి ప్రస్తావనలు ఎందుకొస్తున్నాయో.. ఐ కేంట్ జస్ట్ అండర్ స్టాండ్! మన ఫ్రెండ్షిప్పులోనే ఏదో లోపమున్నట్లుంది  . నిన్నెప్పుడైనా నేనా విధంగా రెచ్చగొట్టానా? నెవ్వర్ !  మరి నువ్వట్లా  పిచ్చిగా ఎందుకు ఊహించుకొన్నావ్ ?  .. సారీ! నీతో మ్యారేజ్ పేరుతో  నాకింత పెద్ద నరకం చూపించాలనుకోవద్దు! ప్లీజ్!'


'పెళ్లి.. నరకమా?!'


'మల్లె తీగను ముళ్ల డొంకలో పొర్లిస్తే బతుకుతుందనేనా! నీకూ నాకూ  మ్యారేజంటే అట్లాగే ఉంటుంది లైఫ్. నీకెందుకర్థం కావడం లేదో నాకర్థం కావడంలేదు'


'ఎందుకట్లా  అనుకుంటున్నావు అనితా?'


'అడిగావు కాబట్టి చెబుతాన్రా! విని అర్థం చేసుకో జ్ఞానముంటే ! మన నారాయణగూడ చెరువు పక్కనే  పదేళ్ల నాటి మామిడి చెట్టొకటుంది  నీకు తెలుసో లేదో.. మీ వోడాఫోనాఫీసు  పై నుంచి చూసినా క్లియర్ గా కనిపిస్తుంది. ఎలక్ట్రిసిటీ  డిపార్టువాళ్ళిప్పుడు దాన్ని  కుదుళ్లతో సహా పడకొట్టాలనే ఆలోచనలో ఉన్నారు  ..   వాళ్ల వైర్లకు  అడ్డమొస్తుందని. పచ్చని చెట్టు! ఏ జీవమైనా  నిస్సహాయంగా  చావడానికి లేదనే కదా మా పోరాటం! కోర్టు కేసైంది. చెట్టును  అక్కణ్ణుంచి తరలించే కండిషన్ మీద కోర్టు రెండు వారాలకు  స్టే ఇచ్చింది.'   


'అంత పెద్ద చెట్టును అట్లా కూకటి వేళ్లతో  సహా పెకిలించెయ్యడం ఎలా సాధ్యం? కష్టపడి ఆ పని చేసినా చెట్టు మళ్లా బతుకుతుందా ?' 


సురేష్ ఆ ఆలోచనలో ఉండగానే 'నువ్వే మాలోచిస్తున్నావో నాకు తెలుసు ! నీ లాంటి మనిషికి అంతకు మించి గొప్ప ఆలోచనలేమొ స్తాయ్  గాని,  ముందు.. విను! భూమి నుంచి విడిపోయిన గంట లోపలే  వేరుకు మరో అనువైన నేల పొర దొరికితే చెట్టు బతికే అవకాశముందని ,  సైంటిఫిక్ గా ఎప్పుడో ప్రూఫ్ అయింది. ఆ  భారీ కార్యక్రమానికి  ముంబయ్ నుంచి ఎక్స్ పర్ట్స్ ఎలాగూ వస్తున్నారు . అయినా .. వాలంటీర్ల  సాయం అవసరం. టైమాట్టే లేక.. అంత మంది వాలంటీర్లను   ఇంత షార్ట్ పీరియడ్లో   మొబిలైజ్ చేసుకొనే టెన్షన్ లో మేముంటే ..  ఆ ట్రైంలో తమరేం చేస్తున్నారు ..  మై డియర్ ది బెస్ట్ ఫ్రెండ్ సురేష్ గారూ?'


సురేష్ షాక్! తేరుకొని 'ఇదంతా నాకు తెలీదు అనితా!' 

అతగాని సంజాయిషీ ఇవ్వబోతే పడనిచ్చింది కాదామె. 


 'కానీ నాకంతా తెలుసులేరా  నీ గురించి. ఎగ్జాట్లీ అదే రోజు  తమరిదే గదిలో  నా కోసం రక్తంతో లవ్ లెటర్స్ ప్రాక్టీస్  చేస్తోన్నారు. తమరి  కోసం పంపించిన మనుషులు ఇంకా చాలా చాలా చెప్పారు నీ  తింగరి వేషాల గురించి!' 


గతంలో రమేష్ రాసి పడేసిన లవ్ లెటర్స్ బొత్తి పర్శు నుంచి తీసి అతని మొహాన కొట్టింది అనిత. 


సురేష్ మొహం ఎర్రబారింది. 'నిన్నుప్రేమించి నీ కోసం లవ్ లెటర్స్ రాయడం కూడా నేరమే? నాకు తెలిస్తే నేనూ నీ ఫ్రెండ్స్ లా వెంట రానా?' 


'వస్తావులే. నన్ను ఇంప్రెస్ చెయ్యడానికి నువ్వేమైనా చేసేందుకు రడీ !  నాక్కావల్సింది అదా మిస్టర్? 'చీఁ! నీకు ప్రాణం విలువేంటో  తెలీదు. వేరే జీవి దాకా ఎందుకు..అసలు నీ జీవితం విలువే  నీకు తెలీదు.   ఆ బ్లడీ  లెటర్స్ అందిన  రోజునే గట్టిగా చెప్పాలనుకున్నా   ఈమాట! మీ అమ్మ సంగతి తెలిసి.. నీ చెల్లెలి జబ్బు సంగతి తెలిసి.. సైలెంటయిపోయా! ఓ నోరు లేని చెట్టునే ఎవరో  కొట్టేసుకుని పోతుంటే విలవిలలాడే మెంటాలిటీ నాది. సొంత చెల్లెలు చావు బతుకుల మధ్యుండే రోగంతో  ఏళ్ల తరబడి తీసుకుంటున్నా  సంపాదించే స్తోమతుండీ  తల్లి కన్నీళ్లనైనా పట్టించుకోని   పచ్చి  స్వార్థం నీది. నీ కుటుంబం కథంతా ముందే తెలుసు కాబట్టి  ఇంత కాలం నువ్వెంత  వెకిలివేషా లేసినా పళ్ల బిగువున భరించా! పోనీలే .. నా మూలకంగా అయినా ఒక కుటుంబం నిలబడుతుందేమోనన్న ఆశతోనే నిన్నా బ్యాంక్ టెస్టులు రాయమని ప్రోత్సహించింది . ఇంత చేసినా నువ్విప్పుడేం  చేస్తున్నావ్? గట్టి సంపాదన వచ్చే సూచన కనిపించగానే  మీ పెద్దాళ్ల ద్వారా నన్ను మళ్లీ నీతో పెళ్లి ఊబిలోకి దింపాలని  చూస్తున్నావ్! నువ్వు నాకు ఓ మామూలు ఫ్రెండువి  మాత్రమే అనుకున్నానిప్పటి దాకా! ఆ గౌరవం కూడా పోగొట్టుకునేలా బిహేవ్ చేస్తున్నావ్!..' 


'నువ్వు లేకుండా నేను బతకలేను అనితా!' బావురుమన్నాడు సురేష్.


'షటప్! ఈ బతకడాలు, చావడాలు, బెదిరించడాలు, ఎమోషనల్ గా బ్లాక్ మెయిల్ చేయడాలు.. జస్ట్ ఐ హేట్ దెమ్ టోటల్లీ! నేను లేకపోతే నువ్వు బతకలేవా? హౌ సిల్లీ ఇట్ సౌండ్స్?! ఇదిగో.. ఇప్పుడు నువ్వు చూస్తున్నావే ఈ డొక్కు మ్యాచ్.. ఇదీ  ఇంకో రెండు గంటల్లో ఫినిషైపోతుంది. ఇప్పుడు నువ్వు పడే టెన్షన్ .. ఐ మీన్ .. మీ కుర్రాళ్ల భాషల్లో థ్రిల్లంటారు  కాబోలు.. అంతటితో  ఫేడవుటయిపోతుందిరా. నువ్వు లవ్వు  అనుకుంటున్నావే .. అదీ ఇలాంటిదే ! డోంట్ వేస్ట్ యువర్ ప్రిషియస్ టైం ఇన్ దీజ్ సిల్లీ రబిష్ థింగ్స్!' అని విసురుగా లేచింది అనిత.


'ఇదే నీ ఆఖరి మాటా?' తనూ రోషంగా లేచి నిలబడ్డాడు సురేష్. అతగాడి కళ్ల నిండా నీళ్లు.


షూస్ వేసుకుని బైటికి వెళ్లబోయే ఆమె దారికి అడ్డంగా నిలబడి బిగ్గరగా అరిచాడు పిచ్చెత్తినట్లు. 'ఈ మ్యాచ్ అయ్యేలోపు నువ్వు తిరిగొచ్చి నాకు సారీ చెప్పాలి. 'ఐ విల్ మేరీ యూ!' అని చెప్పాలి. అదర్ వైజ్.. అదర్వైజ్ .. నేను సూయిసైడ్ చేసుకోడం ఖాయం'


'బెదిరింపా? అదీ చూద్దాం. రోజూ మీడియాలో ఎన్ని ఆత్మహత్యలు చూడ్డంలే! ఉద్యోగం ఊడిందనో, పరీక్ష పోయిందనో, మంచి ర్యాంక్ మిస్సయిందనో, మొగుడి మీద అలిగో, పెళ్లాం మీద డౌటుతోనో..   సిల్లీగా ఎంతెంత మంది గొంతులకు ఉరేసుకోడంలా! వంటి మీద గ్యాసు నూనె పోసుకుని అంటించేసుకుంటే ఏమవుతుందంట? మరో వార్త దొరికిందాకా సంచలనం కింద వాడుకోడానికి మీడియాకు పనికొస్తుంది.. దట్సాల్! నీకు నేనిచ్చే లాస్ట్ అడ్వైజ్  ఇదొక్కటే యాజ్ ఏన్ ఓల్డ్  వెల్ విషర్ గా .. డోంట్ థింక్ సచ్ నేస్టీ థింగ్స్ ! గుడ్ బై ఫరెవర్.. ఎవర్ అండ్  ఎవర్!' విసురుగా వెళ్లిపోయింది అనిత.


ఎప్పుడొచ్చాడో రమేష్.. ఓ మూల రాతి బొమ్మలా నిలబడి ఉన్నాడు.


మ్యాచ్ అయిపోయింది. యువీ డబుల్ సెంచరీ బాదినా అనుకున్న టీం గెలవలేకపోయింది.  


అనిత తిరిగి  రాలేదు.

---


సాయంత్రమనగా బైటికి వెళ్లినవాడు అర్థరాత్రి గానీ రూముకు  రాలేదు  సురేష్ . వస్తూ వస్తూ రెండు ఫుల్  మందు బాటిల్స్, ఇంకేదో ప్యాకెట్ వెంట తెచ్చుకున్నాడు. 


రమేశ్ రాత్రంతా ఎంత సముదాయించినా ఆ  మనిషి వినే మూడ్ లో లేడు.

---


తెల్లారి ఎనిమిది దాటింది. అయినా సురేష్ పక్క మీద నుంచి లేవనేలేదు. 


రమేష్ ఒక్క నిమిషం ఆలోచించాడు. సురేష్ సెల్ అందుకుని టక టకా మెసేజ్ టైప్ చేశాడు 'ఇంకో గంటలో నేను ఈ లోకం నుంచి  శాశ్వతంగా సెలవు తీసుకోబోతున్నాను. నా చావుకు అనితే బాధ్యురాలు- సురేష్ 'అంటూ ఇంగ్లీషు లిపిలో! 'ఎల్లో పేజెస్'   సైట్ లోకి వెళ్లి రేండమ్ గా  కొన్ని నెంబర్లు  టిక్ పెట్టి 'సెండ్' బటన్ నొక్కాడు. అన్నిటికీ 'మెసేజ్ సెంట్' అని వచ్చిందాకా వెయిట్ చేసి బైక్  బైటకు తీసి డ్యూటీకని  వెళ్లిపోయాడు రమేష్  .


టైమ్ అప్పటికి ఉదయం  ఎనిమిది ముప్పావు!

---

 

సురేష్ సూయిసైడ్ సమాచారం  పోలీసులకు అందించి వాడిని   ప్రాణగండం నుంచి కాపాడొచ్చు . జీవితం విలువ అర్థం కాని ఎవరినైనా ఎన్ని సార్లని ఎవరు దగ్గరుండి రక్షించగలరు? పోలీసుల నిర్దాక్షిణ్య  విచారణ, మీడియా అత్యుత్సాహపు  ' రేటింగుల పోటీల' కారణంగా  అన్యాయంగా  అనిత పేరు అల్లరిపాలవడం  తనకు బొత్తిగా ఇష్టం లేదు. సమాజానికి సేవలు ఎప్పుడెప్పుడు అందిద్దామా అని అనుక్షణం అవకాశాలకై పరితపించే మంచి వ్యక్తులు క్రమేపీ తరిగిపోతోన్న ప్రస్తుత సంక్షోభ తరుణంలో అనిత వంటి అరుదైన వ్యక్తుల జీవితాల విలువ  తనకు తెలుసు. 


సాటి వ్యక్తి నిండు ప్రాణం తీసుకునే సమాచారం ముందుగా అందినా  సమాజంలోని సాధారణ పౌరులు సామాన్యంగా  స్పందించరు. ఎవరి  బతుకు పోరాటంలో వారుంటారు . ఆ సంగతి తనకు తెలుసు . సురేష్ వంటి దుందుడుకు యువతకే  తెలీటం లేదు. అట్లాంటి వాళ్లకి తెలియాల్సుంది . అప్పుడే వారి దృక్పథం జీవితం పట్ల సానుకూలంగా మారే అవకాశం. 


ఆ సదుద్దేశంతోనే తను చివరి అవకాశంగా సురేష్  సెల్నుంచి ఆ  'సూయిసైడ్ ప్రయత్నాన్ని '  సూచిస్తూ  అంతమందికి మెసేజ్ పెట్టింది. ' అనుకున్నాడు బైక్ మీద పోయే రమేష్! 


***


రమేష్ అనుకున్నట్లే  సుందరం, పురుషోత్తమరావుగారు వంటి ఇంకెందరో  తమతమ  కారణాల వల్ల సమయానికి స్పందించనే లేదు. 


కానీ, ఒక్కోసారి అసాధ్యమనుకొనే సంఘటనలే తెలియని ఏ కారణాల వల్లనో సుసాధ్యమవుతాయి. ప్రస్తుతం  అట్లాంటి అద్భుతమే జరిగింది. కాబట్టే సురేష్ జీవితం   విషాదంతో ముగిసి పోకుండా అనూహ్యమైన మలుపు తిరిగింది  . 


తన  లోపల నుంచి తన్నుకొచ్చే అపరాధ భావనకి  ఎదురు నిలబడలేక పోయింది సుమతి.  తన సెల్ కు వచ్చిన సురేష్ సూయిసైట్ మెసేజి విషయం భర్త గంగరాజుకు  తెగించి చెప్పేసింది . సమయానికి అందిన ఆ సమాచారంతో  స్థానిక పోలీస్ యంత్రాంగాన్ని ఎలర్ట్ చేశాడు వృత్తి  బాధ్యతలు చిత్తశుద్ధితో నిర్వహించే ఎస్సై గంగరాజు . అందుకే .. మోతాదుకు మించి నిద్రమాత్రలు మింగినా .. ఆసుపత్రిలో అవన్నీ కక్కేసేయడంతో   ప్రాణాలతో బైటపడ్డాడు సురేష్ .  


సురేష్ ఇప్పటికైనా జీవితానికి సరిపడా పాఠం నేర్చుకున్నాడా? ఇప్పటికిప్పుడు  సమాధానం చెప్పడం కష్టం. కాలం నిగ్గుతేల్చాల్సిన మానసిక పరిణామం అది .


కొసమెరుపు ఏమిటంటే - సాటి జీవుల జీవితాల పై తనకు మల్లేనే  'కన్ సర్న్' చూపించే  రమేష్ పట్ల గౌరవం కలిగింది  అనితకు. ఆ గౌరవం ప్రేమగా మారడంతో  రమేష్   జీవితంలోకి  ఆమె అర్థాంగిగా  అడుగుపెట్టింది . 

*****


 


Saturday, February 27, 2021

అంతరాత్మతో ఆంతరంగిక భాషణ -కర్లపాలెం హనుమంతరావు - కవిత-

 


 

ఎత్తు అంతు చూడాలంటే లోయలోకి దూకాలి! 

 లోతు వింత తడమాలంటే ఎత్తులపై కెగబాకాలి! 

ఎత్తులోతు మర్మం ..  

లోయఎత్తు ధర్మం  

ఎవరం వివరంగా ఎరగం! 

హిపోక్రసీ లెస్  

అనిర్థారిత అర్థసత్య  

నిర్థరణ ప్రయత్న  

వైఫ ల్యానుభవానందానుభూతి 

అస్పష్ట వాచ్యప్రకటన ప్రయాసలే 

అద్దంలో అస్పష్టంగా  అగుపించే 

నీ విలోమ సౌందర్యం.. అంతరాత్మా! 

 

భావికి భార మౌతుందని 

కొలత బద్దలన్నిటిని   

గతం కోనేటికి మేపి 

ఖాళీ చేసిన మనసులో  

కొత్తరకం రసంతో  కష్టకాపురం 

మళ్లీ మొదలెట్టే యోగం 

మరో రూపమే  

అస్తి నాస్తి విచికిత్సాతీత 

పరాలోకోన్ముఖ మహాప్రస్థానం. 

మరా దేహాతీత యాత్రకు నువు సిద్ధమా? 

 

అరచేయి అండ అలాగే ఉంటే 

అద్దాని నజరానా 'జానా 

ఖజానా తీర్చలేని మొండిబాకీలా  

మిగిలే ఉంటే..  

బొందికి అంతులేని ధీమా 

అంతరాత్మ కదే   

గంతులేయ బుద్ధికాని కోమా 

నీకు తోడుగా  ఇహబంధాలూ 

అంతవసరమా? 

 

నల్లపట్టీ బెత్తెడు మందాన  

కళ్లక్కటించుకొన్నా 

నాలుగేళ్లు తెరిచి  

'వేళ్లెన్న'ని అడిగితే' 

నాలుగంటూ నిజం చెప్పేసే నిజాయితీ నీది 

నీ బాడీ లాంగ్వేజ్ అలా ఉండదే 

 

అందుకే  

అసుంటా  

కొన్ని యుగాల వరకైనా 

 బరి కావల అలాగే   

తన కొచ్చిన లొల్లాయి పదాలకు  

తోచిన రాగాలేవో గాలికి  తినిపిస్తో 

కాలక్షేపం చేసుకోమను.. పొమ్మను! 

నీ బ్రాండు పరమార్థం పండాలంటే  

కచ్చితత్వలేమికీ  

నిక్కచ్చిగా 'పచ్చికొట్టాల్సిందే.. 

  తప్పదు! 

 

నింగికి నిచ్చెనేసి  

చందమామ నెక్కేసి 

వెనక్కి తిరిగి చూడకుండ  

తొంగిచూసి రమ్మంటే 

చూసింది చూసినట్లు చెప్పందే  

మనసాగని  బంగారిమామలతోనూ  

తమాషాకైనా సరే  

తమరూ  రంగుల హరివిల్లు రంగంలోకి  

వెళ్లనే కూడదు 

రాత్రి సద్దులిక వాటితో వద్దనే వద్దు! 

 వెళ్లిపొమ్మను 

వినకుంటే నువ్వైనా 

వెళ్లగొట్టక తప్పదు.. సిద్ధమా 

అంతరాత్మా! 

 

లక్కీగా లవ్లీగా లెక్కలేవీ  

బొత్తిగా బుర్రకెక్కని  

తిక్క శంకరు లింకా  

 భూమ్మీద మిగిలుండలేదు! 

  

సూరీడు నిప్పుబంతికి  

 మరమ్మత్తు లొచ్చే వరకూ 

పాలపుంత బావిలో  

తూలిపడ్డ మేఘమాల నెవరన్నా   

చేది  మళ్ళీ బైటికి తెచ్చే దాకా 

 ఆల్ సిన్స్ ఆర్ సేఫ్  

ఇక్కడ  భూలోకంలో! 

ఉలిక్కిపడనక్కర్లేదెక్కడా  

 మాటవరసకు  

 కవిసమ్మేళనాలప్పుడో 

కదాచిత్  కవిత్వంలో   

బొందితో నీకున్న పొత్తు 

 చర్చల్లో కొచ్చినప్పుడు! 

అవార్డ్లు,  పురస్కారాలాటలో  

అదో గడుసు కవిసమయంగా 

సరిపుచ్చుకో అంతరాత్మా! 

  

వలపు యాత్రకు పలుపు తాడు.. 

'డ్యామిట్.. అడ్డమని  

చీదరించుకుంటే చాలు   

సగందారిలోనైనా సరే  

మైలురాయి మెడకి  

చుట్టేసొచ్చేసే వరుడెవరైనా  

ఉంటే .. గింటే  

నిక్షేపంగా వెంట తెచ్చుకో! 

పద.. మంగళహారతుల వేళ 

మించిపోతుందక్కడ 

పంచభూతాలు నీ కొసమే  

వెయింటింగక్కడ! 

 

భౌతిక దేహాన్నొదిలి 

కదిలి రావాలంటే కాస్ కష్టమే..  

తెలుసనుకో..  

భవబంధాల ముడి  ఎంత బలమైనదో! 

అందిన నక్షత్రం దానికి పుల్లనయినప్పుడో 

అందని నఖక్షతాల పైనెప్పుడు 

అడ్డూఆపూ లేకుండా తపన పెరిగినప్పుడో 

బొంది.. నువ్వూ కలిసి చేసుకున్న  

ఢిష్షుం.. ఢిష్షుంలే కదా 

సాహిత్యం నిండా అజరామరణాలకు  

యుగప్రతీకలై కూర్చున్నది 

నువ్విప్పుడు ఉండీ 

పెద్దగ పొడిచేసేదేమీ ఉండదు 

అంతరాత్మ హితవిప్పుడు  

 చెవి చొరబెడుతోంది కనక! 

 వాపే బలమనిపించడమే  

తాజా ట్రెండిప్పడు! 

వాపోవద్దు 

అంతరాత్మకు ఏడుపు ఎప్పుడూ శోభ నివ్వదు 

 

ఏదీ వృథాపోదన్న ప్రకృతి సూత్రం  

నీకు మాత్రం తెలీదనా 

వెలిసిపోయిన  నూలుపోగు ముందు   

వెన్నముద్ద కన్నయ్య వెండి మొల్తాడయినా   

వెలవెలపోతోన్నదిప్పుడు! 

నాలుగు బొమిక ముక్కలు 

గిద్దెడు సింధూరప్పాలు 

గుప్పెడు గడ్డిపోచ..  

మన్ను బొందన చకచకా  

గిలకరించిలా  

అంతరాత్మా నీ నెత్తి కెత్తి 

జైత్రయాత్రకని పంపే  దుష్టకాలమిది! 

నువ్వూనీ లవ్వూ సర్వం 

 కోతి మనిషి కొవ్వు వాలానికి 

వేలాడే కుచ్చెంట్రుకలైనా కాదిప్పుడు మరి 

   

శిల్పిలా ఉలి నల్పి.. నల్పి   

నువు కొట్టిన దెబ్బలు కదబ్బీ  

 బొందిగాడిని  

 బాహుబలనో..  

కంచిగోడ వదలని  

 బంగరు బల్లవో 

ఫైనల్ గా పతకం పోటీలల్లో 

నిలబెట్టేదీ! 

బొందినలా  

మంది మనస్తత్వానికి 

వదిలేయడమే మేలు నీకు! 

కనిపించని గాలిలో  

కనిపించే ధూళి మధ్య  

రికామీగా ఎగురుతో 

నదులకు నీళ్లు పట్టే  

చేపల కళ్లకు పొలుసులా 

వాడి నలా బతికి చావనివ్వు! 

వీరతిలకం దిద్దించుకుని  

బైలుదేరిన యోధుడయి ఉంటే  

పూలపైన రజను జల్లే  

మధుపాల పని  

 గుత్తంగా ప్రకృతిమాత   

వాడికప్పుడే అప్పగించుండును గదా? 

వాడి ఖాళీ బుంగ కడుపార్తికి  

కాళేశ్వరంకెసికెనాల్స్   నీరైనా చాలివుండదు. 

కాబట్టే  

ఏవీఁ ఇవ్వలేని పాదాలతో   

ఎగిరే భ్రమరమల్లే 

 ఇంటి గుమ్మం  

కుండీ పూవూ  

చొరపెట్టని  

రొదయి తిరుగున్నది వాడు!   

  

సరేఁఅయిందేదో అయింది. 

ఇహనైనా.. హిప్.. హిప్పంటూ  

వెర్రిగా అరవాలని కదా నీకు మోజు!. 

 రూట్ మ్యాపును నమ్ముకుని 

  శిఖరాగ్రం చివరంచు  దాకా 

ఎగబాకిలా వచ్చావోకంగ్రాట్స్! 

యోజనాల పర్యంతం   

అనంతం వరకు  

అవధులెరుగని వేగంతో  

పరుగులెత్తే 

  అగాధ అబౌతిక 

సాగర మావలి తీర  

మెలాగైనా చేరి తీరాలని గదా  

భడవఖానా ఇప్పుడు  నీ బాధంతా 

పెనుగాలితో పెనిగే   

చిరుమట్టి దివ్వొక్కటే ఉంది  

చివరి దాకా నీకు  

నమ్మకంగా తోడుండేదీ ఇదే మరి !  

బొందిని మన్నులో కలవనీ అంతరాత్మా! 

ముందీ భవసాగర మావలకు  

తొందరగా నువ్వైనా ఈదుకు రా 

***-కర్లపాలెం హనుమంతరావు

మతాల స్వరూపాలు కొడవటిగంటి రోహిణీప్రసాద్, 08-09-2010

  మతాల   స్వరూపాలు కొడవటిగంటి   రోహిణీప్రసాద్ ,  08-09-2010  మతభావనలు ,  మనిషికీ   నరవానరానికి   తేడాలు   తలెత్తినప్పటినుంచీ   మొదలైనవిగానే ...