తెలుగు ఏ విధంగా దరిద్రపు భాషఅయిందో?!

నన్నయగారి పున్నెమాఅని మన తెలుగుభాషలో ఆంగ్లభాషకన్నా

సుసంపన్నమైన పదజాలం చాలానే పోగుపడింది. సంస్కృతం అయితేనేమి?

విభక్తి ప్రత్యయాలుచేర్చి, ఒక వ్యాకరణం సృష్టించి, మెరుగులుదిద్ది, భాషా స్వరూప స్వభావాలను స్థిరపరచి.. తెలుగుపలుకుకి నన్నపార్యుడు ఒంటి చేత్తో చేసిన భాషాసేవ ఇవాళ పది అకాడెమీలు,  డజను విద్యా పీఠాలు మొత్తంకలసి ఒక పంచవర్షప్రణాళిక  సొమ్మంతా మేసినా..  ఎంతవరకు నిర్దుష్టంగా సాధిస్తాయో? సందేహమే!

అయినా తెలుగువాడికి తెలుగుభాషంటే చాలా చులకన! ఆంగ్లంతో నిత్యం పోలికపెట్టి తేలిక చేసుకోవడం.. అదో భేషజం! మనది కాని ఆ దొరలభాషమీద దొరలకు మించిన మోజు! ఎంత పడీ పడీ ఆసాంతం నేర్చేసుకున్నామనుకొన్నా ఆ జ్ఞానం సర్వస్వం మనతెలుగువాజ్ఞ్మయం  ముందు- గుమ్మడిపండు పక్కన ఆవగింజంత.

మాతృభాషమీద వెర్రిప్రేమతో యథాలాపంగా చేసే ప్రేలాపనలు కావు ఇవి. తెలుగుభాష సుసంపన్నతకు  చాలా ఉదాహరణలు తీసి చూపించ వచ్చు. ప్రస్తుతానికి ఈ ఒక్కటి చిత్తగించండి.. సరదాకి!

ఇంగ్లీషుభాషలో కొడుకు అనే పదానికి 'son' అని ఒక్కడే ప్రయోగం. అదే మనతెలుగు భాషకు అయితేనో?

పన్నెండు రకాల పుత్రులున్నారు.

ఔరసుడు             భార్యయందు తనకు పుట్టినవాడు.

క్షేత్రజ్ఞుడు             పెద్దలఅనుమతితో బావగారితోగాని,                          మరదితోగాని పొందిన సంతానం

                                          

దత్తుడు                దత్తతతీసుకున్న బిడ్డ

కృత్రిముడు            అభిమానంతో పెంచుకున్న బిడ్డడు

గూఢోత్పన్నుడు      రంకుమొగుడికి పుట్టినవాడు

అపవిద్ధుడు           తండ్రిగాని తల్లిగాని విడిచేస్తే తెచ్చిపెంచుకున్నవాడు

కానీనుడు             కన్యగా ఉన్నప్పుడు రహస్యంగా ఇతరునికి పుట్టినవాడు

సహొఢజుడు           గర్భిణీగా ఉన్నప్పుడు చేసుకున్నభార్యకు పుట్టినవాడు

క్రీతుడు                తల్లిదండ్రులకు డబ్బిచ్చి తెచ్చుకున్నబిడ్డడు

పునర్బవుడు         మారుమనువుబోయిన స్త్రీకి పుట్టినవాడు

జ్ఞాతిరేతుడు          దాయాది కొడుకు

స్వయందత్తుడు      తనంతటతానుగా పుత్రుడిగా ఉంటానని వచ్చినవాడు

ఇప్పుడుచెప్పండి! 'తెలుగు ఏవిధంగా దరిద్రపుభాష అయిందో?!'

తెలుసుకోకుండా తెలివితక్కువగా ఆత్మగౌరవం సంగతి కూడా మరచి  తల్లిభాషను గురించి తక్కువచేసి మాట్లాడటం మనకు తగునా?!