డిపాజిట్- క్రైం కథల పోటీలో బహుమతి పొందిన కథ

ఒంటిగంట కావస్తోంది. సోమవారాల్లో సాధారణంగా రద్దీ ఉంటుంది. పేరుకి అది కో-ఆపరేటివ్ బ్యాంకే అయినా.. మంచి బిజినెస్ సెంటర్లో ఉన్నందువల్ల దానికీ ఆని బ్యాంకుల మల్లేనే ఆ వేళ కస్టమర్స్ తాకిడి ఎప్పటికన్నా ఎక్కువగానే ఉంది.

లంచ్ టైముకి ఇంకో పావుగంట ఉందనగానే.. అయ్యర్ మెల్లిగా బ్యాంక్ మేనేజర్ క్యాబిన్లోకి వచ్చి కూర్చున్నాడు. బ్రీఫ్ కేసులోంచి ఓ ఫిక్సుడ్ డిపాజిట్ బాండు తీసి బ్యాంకు మేనేజర్ ముందు పెట్టి అన్నాడు 'సార్! ఈ బాండ్ ఇవాళ మెచ్యూర్ అవుతుంది. కాస్త తొందరగా డబ్బిప్పించరా! రెండు గంటల బండికి చెన్నై పోవాలి. ఇవాళ ఈవెనింగే నా వైఫ్ కి ఆపరేషన్. ఈ మనీ చాలా అర్జంట్!'

మేనేజరుగారా బాండందుకొని చూసి 'మీరేనా అయ్యర్?' అనడిగాడు.

'అవును సార్!' అంటూ ఐడీ తీసి చూపించాడు అయ్యర్.

బాండు వెనక సంతకం తీసుకొని కంప్యూటర్ తెరమీద వెరిఫై చేసుకొని తృప్తి పడిన తరువాత 'ఓకె! ఒక్క హావెనవర్ వైట్ చేయండి! క్యాషియర్ లంచికి వెళ్లినట్లున్నాడు. రాగానే అరేంజ్ చేస్తాను' అంటూ బాండుతో సహా బ్యాంకు హాల్లోకి వెళ్ళి పోయాడు మేనేజర్.

అద్దాల్లోంచి ఆయన ఎవరో ఆఫీసరుకి ఐడి చూపించి మాట్లాడుతుండటం.. ఆ ఆఫీసరు మధ్య మధ్యలో తలిటు తిప్పి చూస్తూ ఉండటమూ కనిపిస్తూనే ఉంది అయ్యరుకి.

మేనేజరుగారు ఎటో వెళ్లిపోయాడు.. బహుశా లంచికేమో!ఇంకో ముప్పావు గంట తరువాత అటెండర్ వచ్చి 'సార్! క్యాష్ రెడీగా ఉంది. అటొచ్చి తీసుకోండి1' అన్నాడు.

అయ్యర్ బ్రీఫ్ కేస్ తో సహా వెళ్లి క్యాష్ కౌంటర్ ముందుకెళ్లి నిలబడ్డాడు. లంచవర్ జస్ట్ అప్పుడే అయిపోవడం వల్లనేమో హాల్లోనూ బైటా జనమాట్టే లేరు.

ముందే అరేంజి చేసినట్లున్నాడు.. వందనోట్లు రెండు బండిల్స్, చిల్లర పన్నెండు వేలూ కౌంటర్ మీద పరిచి చూపించాడు క్యాషియర్. 'సారీ సర్! మండే కదా! హెవీ పేమెంట్స్ వచ్చాయి. పెద్ద డినామినేషన్ అరేంజ్ చేయలేకపోయాం' అని నొచ్చుకున్నాడు కూడా.

బండిల్ అంటే పది ప్యాకెట్లు. మొత్తం ఇరవై ప్యాకెట్లు. పదులు పది ప్యాకెట్ల మీద రెండూ! చిన్న సూట్ కేసులో సర్దుకోడం కుదరక సతమతమవుతున్న అయ్యర్ని చూసాడు మేనేజర్ గారు 'బాలప్పా! ఊరికే అట్లా చూస్తూ నిలబదక పోతే సారుకి మన దగ్గరున్న బ్యాగేదన్నా ఇవ్వచ్చు కదా!' అని అరిచాడు.

బాలప్ప లోపలికి తెచ్చిన బ్యాగులో డబ్బు సర్దుతుంటే.. అయ్యర్ మేనేజరుగారి దగ్గరికెళ్లి  'థేంక్స్!' చెప్పాడు. 'ఇట్సాల్ రైట్! ఇందులో నేను చేసింది మాత్రం ఏముంది. ఎవరి మనీ వాళ్లకి సేఫ్ గా చేర్చేట్లు చూడ్డమే కదా.. యాజే మేనేజర్ నా ప్రైమరీ డ్యూటీ!ఆల్రెడీ టూ ఓ క్లాకయింది. ఈ టైములో ఆటోలు దొరకడం కూడా కష్టమేనే! బాలప్పా! బైట మన రెడ్డి ఆటో స్టాండులో ఉందేమో చూడు! సార్ ని స్టేషన్లో దిగబెట్టి రమ్మను!' అంటూ తన క్యాబిన్లోకి వెళ్లిపోయాడు మేనేజర్ గారు.

అయ్యర్ బ్యాంకు బైటికొచ్చి రెడీగా ఉన్న ఆటో ఎక్కి కూర్చున్నాడు. బాలప్ప ముందే చెప్పి పెట్టిన ఆటో అదే లాగుంది.. బాలప్ప అందించిన అయ్యర్ బ్యాగ్ లోపల పెట్టుకొని బాణంలాగా ముందుకు దూసుకు పోయింది.

ఆటో వేగంగా కన్నా ఎక్కువ వేగంగా కొట్టుకుంటున్నాయి అయ్యర్ గుండెలు! 'ఒకటా.. రెండా? రెండు లక్షల చిల్లర! ఇంత ఈజీగా పనయిపోతుందనుకోలేదు. ఒక్కో సారంతే! వెంటనే అయిపోతాయనుకొన్న పనులు ఏళ్లూ పూళ్లూ గడిచినా ఒక పట్టాన తెగవు. అసలు తెమలనే తెమలవనుకోనే పనులు .. ఎవరో తరుముతున్నట్లు.. ఇదిగో.. ఇలా.. చక చకా జరిగిపోతుంటాయి! లేచిన వేళా విశేషం. ఎన్నేళ్ళు కష్టపడితే ఇంత డబ్బొచ్చి వళ్లో బడుతుంది!' వళ్లోని క్యాష్ బ్యాగుని మరింత ఆబగా దగ్గరికి తీసుకున్నాడు అయ్యరు.

అప్పుడు చూసాడు బ్యాగుమీది ఆ అమ్మాయి బొమ్మని. ఎక్కడో చూసినట్లుంది ఆ పాప ఫోటో! ఆఁ! గుర్తుకొస్తోంది గోవింద రెడ్డి కూతురు ఫోటో కదూ అది? రెడ్డికి ఆ పాపంటే ప్రాణం. లాడ్జికొచ్చినప్పుడు చాలా అల్లరి చేస్తుండేది. లాడ్జిక్కూడా ఆ కూతురు పేరే పెట్టుకున్నాడు రెడ్డి.. 'మంగతాయారు లాడ్జి'

అలివేలు మంగనుకుంటా ఆ పాప పేరు.

తను ఈ బ్యాగులో తెచ్చిన లాడ్జి డబ్బే అప్పుడు  బ్యాంకులో డిపాజిట్ చేసింది. అప్పటి బ్యాగింకా బ్యాంకులో భద్రంగా ఉందా?!

'నిజానికీ సొమ్ము దక్కాల్సింది సాంబశివుడికి. చచ్చి ఏ లోకాన ఉన్నాడో పుణ్యాత్ముడు?' అయ్యర్ ఆలోచనలు ఒక్కసారి పదేళ్లు వెనక్కి మళ్లాయి.

మంగతాయారు లాడ్జిలో ఆ రోజు అట్టహాసంగా దిగిన చెన్నయ్ చెట్టియార్ తెల్లారే సరికల్లా బెడ్డుమీద శవంగా మారాడు! తెల్లారు ఝామున బెడ్ కాఫీ ఇవ్వడానికని వెళ్లిన తనే ఆ దృశ్యం అందరికన్నా ముందు చూసింది. కేష్ కౌంటర్లో పడి నిద్రపోతున్న సాంబశివుణ్ని నిద్రలేపి తీసుకొచ్చి చూపించింది కూడా తనే! ఆ తరువాత .. పోలీసులు రావడం.. విచారణలు..  సాంబశివుణ్ని గుచ్చి గుచ్చి అడగడం.. అన్నీ తాను అక్కడక్కడే తచ్చర్లాడుతూ గమనిస్తూనే ఉన్నాడు. అంత గందరగోళంలోనూ సాంబశివుడు తన పేరు బైట పెట్టలేదు! ఎందుకో.. ఆ మధ్యాహ్నం తెలిసింది.

లంచ్ సప్లై చేయడానికని వెళ్లిన తనను టాయిలెట్లోకి లాక్కెళ్లి ఈ బ్యాగే చేతిలో పెట్టి చెప్పాడు 'ఇందులో యాభై వేలున్నాయ్! ఇప్పుడే పోయి పండ్ల బజారులో ఉన్న కో-ఆపరేటివ్ బ్యాంకులో డిపాజిట్ చెయ్.. నీ పేరున! ఈ హడావుడంతా తగ్గింతరువాత ఆలోచిద్దాం ఏం చేయాలో!'

ఆ సాయంకాలమే గోవింద రెడ్డిని పోలీసులు పట్టుకుపోయారు. సాంబశివుడు గాయబ్! భయమేసి తనూ చెన్నయ్ పారిపోయాడు.

కేసునుంచి బైట పడ్డానికి రెడ్డి చాలా కష్టపడ్డాడని విన్నాడు తను. ఏడేళ్ల కిందట సాంబశివుడూ ఏదో రోగమొచ్చి పోవడంతో డిపాజిట్ రహస్యం అతగాడితోనే సమాధి అయిపోయింది.

మధ్యలో రెండు మూడు సార్లొచ్చి బ్యాండును గడువు కన్నా ముందే తీసుకోవాలనుకొన్నా ధైర్యం చాలలేదు. ఇవాళకూడా బ్యాంకులో ఉన్నంత సేపూ ప్రాణాలు పింజం పింజం అంటూనే ఉన్నాయ్! ఆ ఏడుకొండలవాడి దయవల్ల ఏ ఇబ్బందీ లేకుండానే పెద్ద మొత్తం చేతిలోకొచ్చి పడింది. ఈ చిల్లర పన్నెండు వేలూ మందు తిరుపతి వెళ్లి ఏడుకొండలవాడి హుండీలో వేస్తే గానీ మనశ్శాంతి లేదు.

ఆటో ఠకాల్మని ఆగిపోయింది. డ్రైవర్ సెల్లో మాట్లాట్టానికి ఆపినట్లున్నాడు. మళ్లా స్టార్ట్ చేయబోతే ఒక పట్టాన స్టార్ట్ కాలేదు.

డ్రైవర్ బండిని ఓ వారకు లాక్కెళ్లి ఆపి 'ఆయిల్ అయిపోయినట్లుంది. ఇక్కడే పెట్రోలు బంక్. ఒన్ మినిట్ సార్!'అంటో ఓ బాటిల్ తీసుకొని మాయమై పోయాడు.

తిరిగి వస్తూ ఓ పోలీసాయన్ని వెంట బెట్టుకొచ్చాడు! ఆ కానిస్టేబులు కూడా ఎక్కంగానే బండి స్టార్టయింది.. ఏ ఆయిల్ పోయకుండానే!

ఆటో రైల్వేస్టేషను ముందు కాకుండా పోలీస్ స్టేషన్ ముందు ఆగడంతో అయ్యరుకి సీన్ అర్థమై పోయింది. పారిపోవడానిక్కూడా లేదు. క్యాష్ బ్యాగే కాదు.. తన చెయ్యీ కానిస్టేబుల్ చేతిలో ఉంది. మారు మాట్లాడకుండా కానిస్టేబుల్తో పాటు స్టేషన్లోకొచ్చాడు అయ్యర్. బ్యాంకు మేనేజరూ అక్కడే ఉన్నాడు!

'నిన్నెందుకు అరెస్ట్ చేసామో తెలుసా?' అనడిగాడు స్టేషనాఫీసరు.

'పదేళ్ళ కిందట గోవిందు లాడ్జిలో చెట్టియారుకు కాఫీలో విషమిచ్చి చంపినందుకు.' చెప్పాడు సి.ఐ.

'నో! అబద్ధం!' పెద్దగా అరిచాడు అయ్యర్. 'తననింకా బ్యాంకులో దొంగతనంగా డబ్బు డిపాజిట్ చేసినందుకు.. అనుకుంటున్నాడు అయ్యరు ఇప్పటి దాకా.

'మర్డర్ కేసా? యావజ్జీవమో!.. ఉరిశిక్షో!' పెళ్ళాం పిల్లలు గుర్తుకొచ్చారు. 'చెట్టియార్ చావుకీ నాకూ ఏ సంబంధం లేదు సార్!' బావురుమన్నాడు అయ్యరు.

'ఏ సంబంధమూ లేకపోతే ఎందుకురా అట్లా పారిపోయావూ?' అంటూ ఠప్పుమని లాఠీ ఝళిపించాడు సి.ఐ. 'ఇంత డబ్బు నీ కెక్కడిది బే! ఏం పని చేస్తే ఇంతొచ్చింది? దీనికోసమె నువ్వా  చెట్టియార్ని చంపావని సాంబశివుడు చచ్చేముందు స్టేట్మెంటిచ్చాడురా బెవకూఫ్!'

ఠపా ఠపా పడుతున్న లాఠీ దెబ్బలకు అయ్యరు కళ్లు బైర్లుకమ్మాయి. పోలీసువాళ్ల మర్యాదలెలా ఉంటాయో మొదటిసారి తెలిసొచ్చింది అయ్యరుకి. అట్లా ఎందుకన్నాడో తెలియదు 'సార్! సత్య ప్రమాణకంగా చెబుతున్నా. చెట్టియారు చావుకీ నాకూ ఎలాంటి లింకూ లేదు సార్! నా పిల్లలమీద ఒట్టేసి చెబుతున్నా. కావాలంటే ఈ డబ్బంతా తీసేసుకోండి! నన్నీ ఒక్కసారికీ ఒదిలేయండి సార్!'

'అట్లా రాసిస్తావు బే!' అనడిగాడు సి.ఐ. సీరియస్ గా మరో దెబ్బేస్తో.

తలూపాడు అయ్యర్.  బ్యాంకు మేనేజరు తయారు చేసుంచిన పేపర్లమీద గుడ్డిగా సంతకం చేసేసాడు కూడా.

అయ్యరుని బైటికి తీసుకు పోయి వచ్చిన ఆటోలోనే కుదేసిపోయాడు కానిస్టేబుల్.

దారిలో అన్నాడు ఆటో డ్రైవర్ 'అయ్యరంకుల్! నన్ను గుర్తు పట్టారా? నేను.. సాంబశివుడి కొడుకుని శ్రీనివాసుని. గోవింద రెడ్డి కూతురుతో కలసి లాడ్జిలో ఆడుకోడానికి వస్తుండేవాణ్ని. మా అయ్యా, నువ్వూ కల్సి చేసిన వెధవ పని నాకు తెలుసు. అయ్యే చెప్పేడు పొయేముందు. మీరిద్దరూ చేసిన వెధవ పనికి గోవింద రెడ్డి జైలు పాలయ్యాడు. కేసునుంచి బైటపడ్డానికి బోలెడంత ఖర్చయింది. ఆ అవమానంతో ఎక్కువ కాలం బతకలా!' అంటూండంగానే ఓ పాతకాలం బిల్డింగుముందు ఆటో ఆగింది. 'రెడ్డి కూతురు మంగతాయారుండేది ఈ అనాథ శరణాలయంలోనే. దానికి తండ్రినెట్లాగూ తెచ్చియ్యలేం. వాళ్ల నాయన సొమ్ములో కొంతైనా ఇప్పిస్తే ఏదో మంచి కాలేజీలో చేరి ఓ దారి చూసుకొంటుందని..నేనే ఈ ఎత్తు ఎత్తా.. స్నేహితుడిగా! ఇవాళ డిపాజిట్ మెచ్యూరవుతందని నాకు తెలుసు. బ్యాంకు సారు, సి.ఐ సార్ కో అపరేషన్ ఇవ్వబట్టి ఈ ఆపరేషన్ సక్సెస్ అయింది. దిగంకుల్! నీ చేత్తోనే మన తాయారుకి ఈ డబ్బిచ్చి 'సారీ!' చెబితే బాగుంటుంది' అంటూ సి. ఐ. సారిచ్చిన డబ్బు సంచీని తీసుకొని బండి దిగాడు ఆటో డ్రావర్  శ్రీనివాసులు.

***

-కర్లపాలెం హనుమంతరావు

(చిత్ర సకుటుంబ సచిత్ర మాస పత్రిక  2011 లో నిర్వహించిన క్రైమ్ కథల పోటీలో సాధారణ ప్రచురణకు ఎన్నికైన కథానికి. జూన్- 2011 అనుబంధ సంచికలో ప్రచురితం)

మాయదారి వేషాలు- సరదా గల్పిక- వాకిలి ప్రచురణ

'న్యూస్ పేపరు చూస్తూకూడా ఆ నవ్వులేంట్రా? శ్రీధర్ గారి కార్టూనా?'

'అదెలాగూ బాగుంటుందిలే బాబాయ్!  నయీం బేగం నయా చాయాచిత్రం కూడా అలాగే నవ్వు తెప్పిస్తోంది! ఆ మీసాల మధ్య ముక్కుకి బులాకీ.. చెవులకు బుట్ట కమ్మలు.. బొట్టూ.. కాటుక.. చీరె కుచ్చెళ్ళు జారి పోకండా తమలపాకు వంటి పాదాల పైకి సుతారంగా ఎత్తి పట్టుకోడం..'

' ఆపుతావా.. పిచ్చి  కపిత్వం! పులిలాంటి నయీం భాయీని.. ఇలా  నారీమణి గెటప్పులో చూస్తే ' పాపం' అనిపించాలిగాని.. ఆ గేలిచేయడం.. అదీ..  టూ బ్యాడ్!'

'బాబాయ్! 'పాపాల పుట్టం'టూ వారం బట్టీ లోకంమొత్తం కోడై కూస్తుంటే.. నీ మొహమేంటీ.. అలా.. పులి .. జాలీ.. ' అంటూ పాలిపోయుందీ! కొంపదీసి నువ్వూ..'

'నయం! ఉన్నమాటనుకోడానికి భయమెందుగ్గానీ.. నయీంలా   వేషాలు వేయడం.. ఇవాళే  ఏమన్నా  కొత్తగా పుట్టుకొచ్చిన కళా? అమృతం పంచేటప్పుడు జగన్నాథుడు వేసిందీ జగన్మోహినీ గెటప్పే గదా! గిట్టినవాళ్ళు ఏ వేషం వేసినా..ఆహాఁ.. లీలలు.. ఓహోఁ..మాహాత్మ్యాలంటూ.. ఈలలూ.. చప్పట్లా? గిట్టకపోతే ఇట్లా పిల్లికూతలూ.. పిచ్చి వాగుళ్ళూనా! ఉదర నిమిత్తం..'

'.. బహుత కృత వేషం- కడుపు నింపుకోడం కోసం కడు కృతక వేషాలు!  తెలుసులే బాబాయ్ మాకూ సామెతలు! కానీ నువ్వే ఇలా.. నయీంలాంటి నయవంచకులమీదా ఉదారవాదాలెందుకు  ప్రకటిస్తున్నది!.. విచిత్రంగా ఉంది.. తమరి తరహా!'

'కృతయుగంలోనే తప్పింది కాదురా వేషాలు వేయడం! కలియుగం కాబట్టి.. కలికి కామాక్షి వేషం వేసినా .. చిలికి చిలికి ఇలా గాలివానై పోతుంది కానీ! ధర్మ సంస్థాపనార్థం ప్రతీ యుగంలోనూ అవతారమెత్తుతానని పరమాత్ముడంతటి వాడే సెలవిచ్చాడు. అవతారం అంటే  మారువేషం కాదా?'

'ధర్మసంస్థాపనకు.. అధర్మ పీడనకు.. తేడా పాడా చూడద్దనా నీ ఉద్దేశం! హత్యలు.. అత్యాచారాలు.. కుట్రలు.. కుతంత్రాలు..  బలవంతపు..’

‘ఆపాపు..’

‘అహల్యకోసం దేవేంద్రుడు చాటుగా గుడిసెలో దూరిన కోడి వేషానికి.. సీతమ్మతల్లికోసం రహస్యంగా హనుమంతుడు వేసిన బుల్లి కోతి వేషానిక్కూడా తేడా లేదనేట్లున్నావే? రావణాసురుడేసిన సన్యాసి వేషానికి నకలు బాబాయ్ తమరి నయీం భాయీసాబ్ వేసిన నయగారి ఆడంగి వేషం'

'ప్రపంచమే ఓ నాటక రంగం' అన్నాడ్రా  పెద్దాయన  షేక్స్పియర్. ఆ రంగంమీద ఎవరే వీరంగం వేసినా అవన్నీ మారువేషాల కిందే లెక్క. డార్విన్ పరిమాణ సిద్ధాంత ప్రకారం మనమంతా సురులం కానీ..అసురులం కానీ.. నరుల మేకప్పులో ఉన్న వానరులం.. ప్రపంచ సుందరి ఐశ్వర్యా రాయితో సహా!'

'పరాయి ఆడకూతుళ్ల జోలి మనకెందుగ్గానీ..   అవతలోళ్ళ మనీ గట్రా కాజేసేందుకు వేసే 'షి' వేషానికి.. మంచి వేషానికి మధ్య తేడానే లేదంటే మాత్రం నే చస్తే ఒప్పుకోను'

 'మనిషి'లోనే రెండొంతుల మనీ  ఉంది చూసావా.. తమాషా! కాబట్టి దాని రాబట్టడంకోసం    మనిషి  వేసే 'షి' వేషాన్ని అమానుషమంటే నేనూ ఊరుకోను. పళ్ళు నూరుకోనంటే ఓ మంచి మాట చెనుతా వినుకో! ఆ తరువాత గమ్మున వెళ్ళిపో! మంచికో చెడుకో సమయ సందర్భాలను బట్టి మనిషి ఏ వేషాలైనా వేయడం తప్పని సరి! ఆ లౌక్యం వంట బట్టకే.. మానవావతారం ఎత్తినా   శ్రీరామచంద్రుడు ఏ మారువేషాల జోలికీ పోకుడా రామాయణం ఆసాంతం కన్నీళ్ల పర్యంతంగా కాలం గడిపింది. తప్పు తెలుసుకొన్నాడు కాబట్టే తరువాతి కృష్టావతారంలో  అడుగడుక్కీ న్నేసి రకాల మాయవేషాలేసి లీలామానుషుడనిపించుకొన్నాడు. దేవుడికే లేని పట్టింపులు మానవమాత్రులం మనకెందుకురా?  ఓ నమస్కారం పారేసి ముందు నువ్విక్కణ్ణుంచి బైలుదేరు! ఎందుకు చెబుతున్నానో అర్థం చేసుకోకుంటే ఎట్లారా నీతో?’

'తమరి సలహాకో పెద్ద నమస్కారం!'

'ఆ వెటకారాలే వద్దనేది. 'షాట్ గన్ సిన్హా’ వేషమేసేస్తేగానీ పార్లమెంటు ఆవరణలోనైనా   సెక్యూర్టీ చెకప్పుల్లేకుండా  చెప్పులు విడవనీయరీ   దేశంలో! ఒక్క అయ్యప్ప గుళ్లో ధర్మదర్శనానికి  తప్ప  ఆడపిల్ల ఆహార్యం అన్ని వేళలా.. మహా సౌకర్యంగా ఉంటుందబ్బీ మన దేశంలో.  ఎర్రబుగ్గ కార్లకన్నా ఎర్రటి బుగ్గలున్న పిల్లకు ముందు లైన్ క్లియరవుతున్నప్పుడు..   ఎంత వెర్రినాగన్నకైనా ఎర్రటోపీల కన్ను కప్పేందుకు ముందు తోచే ఉపాయం ఆడపిల్ల వేషమే కదరా!

'బుర్ర తిరిగిపోతోంది బాబాయిక్కడ నీ తిరుగులేని వాదానికి'

'మరే! పరీక్షాపత్రాలు  సెట్ చేసే పెద్దతలకాయలే  పెద్ద పెద్ద  పేపర్లీకువీరులు వేషాలేసేస్తున్నారు. పొట్టకోసినా అక్షరమ్ముక్క బైటకు రాని నిరక్షరకుక్షులేమో పెద్ద పెద్ద  విశ్వవిధ్యాలయల్లోకూడా కూడబలుక్కొనైనా సరే  పట్టుభద్రులకు పాఠాలు చెబుతామని పట్టుబడుతున్నారు! పాపుల మెళ్లకు పాశాలేసి ఈడ్చుకెళ్లాల్సిన యమకింకర్లు ఎలా జొరబడ్డారో ధర్మాసుపత్రుల్లోకి.. . మెళ్లల్లో స్టెతోస్కోపులూపుకుంటూ వైద్యనారాయణుల వేషాలేసేస్తున్నారు!  గురజాడగారి  గిరీశానిక్కూడా కళ్ళు బైర్లు మారు వేషాల్తో చెదలు.. జలగలు.. గద్దలు.. రాబందులు..  కథలు నడిపించేస్తున్నపుడు పాపం ఒక్క నయీంభాయీ ఒక్క పూటేదో  ఆడవేషమేసినందుకుట్రా మీకందరికీ కుట్ర.. కుతంత్రాల్లాగా గంగవెర్రులెత్తుతోంది! వెర్రినవ్వులు తెప్పిస్తోంది!' మారువేషమనంగానే మాయలేడి మార్కు  మారీచుళ్లనేనా పెడర్థం?’

'అలాగని కాదూ! దేశస్వాతంత్ర్యం కోసం ఎన్నో వేషాలేసి దేశాలు పట్టుకు తిరిగిన మహానుభావుడు  నేతాజీ ఉన్నాడని తెలుసూ. ఎన్నికల ముందొక వేషంలో   జనం మధ్య   కనిపించి.. గెల్చినాక..  మరో వేషంలో చట్టసభలో కునుకే   నేతాశ్రీలూ ఉన్నారని  తెలుసు. ఇద్దరి వేషాల్లోనూ  తేడా బొత్తిగా లేదనేటంత  మొద్దునైతే కాన్లే బాబాయ్ నేను!  ఆశారాం బాపూలు.. నిత్యానంద స్వాములు.. కాషాయాల గెటప్పులేసుకొని ఆడపిల్లల్తో స్టెప్పులేస్తున్నారు! అగ్రిగోల్డు పెద్దలు.. సహారా సుభ్రతోలు.. వ్యాపారస్తుల ముసుగులో అమాయకుల పర్సులు దులిపేస్తున్నారు. ఫోర్ ట్వంటీగాళ్లందర్నీనువ్వే ఇలా  ట్వంటీ ఫోర్ కేరెట్ల గోల్డన్నట్లు  సర్టిఫెకేట్లిస్తున్నావని బాధ!'

'బంగి అనంతయ్య  చిందువేషాలేసినప్పుడు  ఒంగొంగి నమస్కారాలు చేసిందెవర్రా? పార్లమెంటు  సార్లు  పార్లమెంటు ముందు బుడబుక్కలోడినుంచి.. బుర్రకథ చెప్పేవోడివరకు రోజుకో పేషమేసినా విసుగేయదు? అవసరానికని ఏదో అమావాస్యకోసారి ముక్కుసూటి తిక్క పోలీసుల్నుంచి తప్పించుకోడానికని నయీంసార్  లేడీస్ కాస్మొటిక్ కిట్టు వాడితే మాత్రం కితకితలొస్తాయేం  మీకు?’

'బాబాయ్! గురజాడగారి కన్యాశుల్కంలో మహిళల్లో మాణిక్యం మధురవాణికూడా  మగవాడి వేషంమీద తెగమోజు పడింది. కాకపోతే అదంతా  ఓ అమాయకబాలను ముసలి పెళ్ళికొడుకునుంచి తప్పించేందుకు పన్నాగం. తమరి నయీం భాయో! సరే.. నాకెందుగ్గానీ నీ  నయీం భజన నువ్వు చేసుకో.. నమస్కారం,, వెళ్ళొస్తా!'

'అమ్మయ్య! ఎప్పుడెంత తొందరగా దయచేస్తావా అని ఎదురు చూపులిక్కడ!. విగ్గు వాడ్డానికి సిగ్గు పడే వర్గానికి ఈ వీధిలో చోటు లేదు.. వెంటనే వెళ్ళిపో!’

***

'అబ్బాయ్! ఇల్లు చేరావా? ఇందాక ఆ మారువేషాలమీద నేనన్నదంతా మనసులో పెట్టుకోకబ్బీ!  నీ వాగుడు కవర్ చేయడానికి నే పడ్డ తంటాలవన్నీ! నయీం పోయాడు సరే! అతగాడి అనుచరులంతా ఇంకా మా వీధి చుట్టూతానే తిరుగుతున్నార్రా! నిన్ను, నన్ను రక్షించుకొనేందుకు వేసిన మారువేషంలో భాగంరా  అబ్బీ ఈ నయా  నయీం భక్తి!'

కర్లపాలెం హనుమంతరావు

***

(వాకిలి- అంతర్జాల పత్రిక- సెప్టెంబరు 2016 సంచిక 'లాఫింగ్ గ్యాస్ ' లో ప్రచురితం) 

డిపాజిట్- క్రైం కథల పొటీలో సాధారణ ప్రచురణ

ఒంటిగంట కావస్తోంది. సోమవారాల్లో సాధారణంగా బ్యాంకుల్లో రద్దీగా ఉంటుంది. పేరుకి కో-ఆపరేటివ్ బ్యాంకే అయినా మంచి బిజినెస్ సెంటర్లో ఉండటం వల్ల దానికీ కష్టమర్సు తాకిడీ ఎక్కువగానే ఉంది.

లంచ్ బ్రేకుకి ఇంకో గంట టైముందనగా అయ్యర్ మెల్లగా మేనేజరు ఛాంబర్లోకి వచ్చి కూర్చున్నాడు. బ్రీఫ్ కేసులోనుంచి ఒక డిపాజిట్ బాండు బైటికి తీసి మేనేజరుగారి ముందుంచి అన్నాడు 'సార్! ఈ బాండివాళ మెచూరవుతుంది. కాస్త తొందరగా ఇప్పించరా! రెండుగంటల బండికి చెన్నై చేరాలి. ఇవాళ ఈవెనింగు నా భార్యకి ఆపరేషన్. మనీ అర్జంట్ ప్లీజ్'

మేనేజరుగారు ఆ బాండు అందుకొని చూసి' మీరేనా అయ్యర్?' అని అడిగారు.

'అవును సార్!' అంటూ ఐడి తీసి చూపించాడు అయ్యర్.

బాండు వెనక డిశ్చార్చ్ సంతకం తీసుకొని కంప్యూటర్ మీద వెరిఫై చేసుకొని సంతృప్తి చెందిన తరువాత 'ఓకె! ఒక్క హాఫెనవర్ వెయిట్ చేయండి!క్యాషియర్ లంచికి వెళ్ళినట్లున్నాడు. రాగానే ఎరేంజ్ చేస్తాను' అంటూ బాండుతో సహా హాలులోకి వెళ్ళిపోయాడు.

అద్దాలలోనుంచి ఆయన ఎవరో ఆఫీసరుతో ఐడి చూపించి మాట్లాడుతూండటం.. ఆ ఆఫీసరు మధ్య మధ్యలో తలతిప్పు ఇటు చూస్తూ ఉండటం కనిపిస్తూనే ఉంది.

మెనేజరుగారు ఎటో వెళ్ళిపోయాడు.. బహుశా లంచికేమో! ఇంకో ముప్పావుగంటకు అటెండరు వచ్చి ' సార్! క్యాష్ రడీగా ఉంద్సి. అటొచ్చి తీసుకోండి!' అన్నాడు.

అయ్యర్ బ్రీఫ్ కేసుతోసహా వెళ్ళి క్యాష్ కౌంటరుముందు నిలబడ్డాడు. లంచ్ అవర్ జస్ట్ అప్పుడే అయిపోవడంవల్లనేమో హాల్లోనూ బైటా జనమాట్టేలేరు.

ముందే అరేంజి చేసినట్లున్నాడు.. వందనోట్లు రెండు బండిల్సు, చిల్లర పన్నెండువేలు కౌంటరుమీద పరచి చూపించాడు క్యాషియర్. 'సారీ సర్! మండేగదా! హెవీ పేమెంట్స్ వచ్చాయి. పెద్ద డినామినేషన్ అరేంజి చెయ్యలేకపోయాను' అని నొచ్చుకొన్నాడు కూడా.

బండిల్ అంటే పది ప్యాకెట్ల కట్ట. మొత్తం ఇరవై ప్యాకెట్లు. పదులు పది ప్యాకెట్లమీద రెండూ! 'చిన్న సూటుకేసులో సర్దుకోవడం కుదరక సతమతమవుతున్న అయ్యర్ని చూసి  అన్నాడు అప్పుడే వచ్చిన మేనేజరు 'బాలప్పా! ఊరికే అలా చూస్తూ కూర్చోకపోతే మనదగ్గరేమన్నా మంచి సంచి ఉంటే చూసి ఇవ్వరాదా!'

బాలప్ప లోపలికి పోయి  బాక్సొకటి కాస్త పెద్దదిగ ఉన్నది తెచ్చి డబ్బు అందులో సర్దుతుంటే అయ్యరు మేనేజరుగారికి  'థేంక్స్' చెప్పాడు.

'ఇట్సాల్ రైట్! ఇందులో నేను చేసింది మాత్రం ఏముందండీ! ఎవరి మనీ వారికి సేఫుగా అందేట్లు చూడ్డమేగా యాజే మేనేజరు.. నా ప్రైమరీ డ్యూటీ!ఆల్రెడీ టూవో క్లాకయింది. ఈ టైములో ఆటోలు దొరకడంకూడా కష్టమేనే! బాలప్పా! బైట మన రెడ్డిఆటో స్టాండులో ఉందేమో చూడు! సార్ ని స్టేషనులో దిగబెట్టి రమ్మను' అంటూ తన క్యాబిన్లోకి వెళ్ళిపోయాడు మేనేజరుగారు.

అయ్యర్ బైటికి వచ్చాడు, బాలప్ప అప్పటికే చెప్పి పెట్టినట్లున్నాడు .. అతను చూపించిన ఆటోలోకి ఎక్కి కూర్చున్నాడు. బాలప్ప అందించిన బ్యాగు అందుకోవడమే ఆలస్యం.. ఆటో బాణంలా ముందుకు దూసుకుపోయింది.

ఆటో వేగంకన్నా ఎక్కువ వేగంగా అయ్యరు గుండెలు కొట్టుకొంటున్నాయి 'ఒకటా! రెండా! రెండు లక్షల చిల్లర! ఇంత ఈజీగా పనయిపోతుందనుకోలేదు. ఒక్కోసారంతే! ఇట్టే అయిపోతాయనుకొన్న పనులు ఏళ్లూ పూళ్ళూ గడిచిపోతున్నా ఒహ పట్టాన తెగవు. అసలు తెమలనే తెమలనుకొనేవి.. ఎవరో తరుముతున్నట్లు.. ఇదిగో.. ఇలా.. చక చకా జరిగిపోతుంటాయి! లేచిన వేళా విశేషం! ఎన్నేళ్ళు కష్టబడితే ఇంత డబ్బొచ్చి వళ్లోపడుతుంది!' వళ్లోని డబ్బుసంచీని మరింత ఆబగా దగ్గరికి తీసుకొన్నాడు అయ్యరు.

అప్పుడు చూసాడు బ్యాగుమీది ఆ ఆమ్మాయి బొమ్మను. ఎక్కడో చూసినట్లుంది ఆ  పాప ఫొటో!

'ఆఁ! గుర్తొచ్చింది. గోవిందరెడ్డి కూతురు ఫొటో కదూ అది! రెడ్డికి ఆ పాపంటే ప్రాణం. లాఢికొచ్చినప్పుడు చాలా అల్లరి చేస్తుండేది. లాడ్జికికూడా కూతురుపేరే పెట్టుకొన్నాదు రెడ్డి. 'మంగతాయారు లాడ్జి'.అలివేలు మంగ అనుకొంటా ఆ పాప పేరు!తను ఈ బ్యాగులోనే తను అప్పుడు.. లాడ్జి డబ్బులు బ్యాంకుకి తెచ్చి డిపాజిట్ చేసింది. అప్పటి బ్యాగింకా బ్యాంకులోనే భద్రంగా ఉందా! నిజానికి ఈ సొమ్ము న్యాయంగా దక్కాల్సింది సాంబశివుడికి. చచ్చి ఏ లోకాన ఉన్నాడో.. పుణ్యాత్ముడు!'

అయ్యరు ఆలోచనలు ఒక్కసారి పదేళ్ళు వెనక్కి వెళ్ళాయి.

మంగతాయారు లాడ్జిలోఆ రోజు రాత్రి అట్టహాసంగా దిగిన చెన్నయ్ చేట్టియార్ తెల్లారేసరికల్లా బెడ్ మీద శవంగా మారిపోయాడు. తెల్లావారు ఝామున బెడ్-కాఫీ ఇవ్వడానికని వెళ్ళిన తనే అందరికన్నా ముందా విషయం కనిపెట్టింది. క్యాష్ కౌంటర్లో పడి నిద్రపోతున్న సాంబశివుడిని లేపి తీసుకువచ్చి చూపించిందీ తనే! తరువాత పోలీసులు రావడం.. సాంబశివుడిని గుచ్చి గుచ్చి ప్రశ్నించడం.. తను అక్కడక్కడే తచ్చర్లాడుతూ అంతా గమనిస్తూనే ఉన్నాడు. అంత గందరగోళంలో కూడా సాంబశివుడు తనపేరు బైటపెట్టలేదు! ఎందుకో ఆ మధ్యాహ్నం పూట తెలిసింది.

లంచ్ సప్లైకని వెళ్ళిన తనను బాత్రూంలోకి ఈడ్చుకెళ్ళి ఈ బ్యాగే చేతిలో పెట్టి చెప్పాడు 'ఇందులో యాభైవేలున్నాయ్! ఇప్పుడే పోయి పండ్లబజారులో ఉన్న కో=ఆపరేటివ్ బ్యాంకులో డిపాజిట్ చెయ్యి.. నీ పేరున! ఈ హడావుడంతా తగ్గిన తరువాత నిదానంగా ఆలోచిద్దాం ఏం చెయ్యాలో!'

ఆ సాయంత్రమే గోవిందురెడ్డిని పోలీసులు పట్టుకుపోయారు. సాంబశివుడు గాయబ్! భయమేసి తనూ చెన్నయ్ పారిపోయాడు.

కేసునుంచి బైటపడటానికి రెడ్డి చాలా కష్టపడ్డాడని విన్నాడు తను. ఏడేళ్ల కిందట సాంబశివుడూ ఏదో రోగమొచ్చి పోవడంతో ఈ డిపాజిట్ విషయం అతగాడితోనే సమాధి అయిపోయింది.

మధ్యలో రెండు మూడుసార్లు వచ్చినా బాండును గడువుకన్నా ముందే సొమ్ముచేసుకొనేందుకు ధైర్యం చాలలేదు.

ఇవాళా బ్యాంకులో ఉన్నంతసేపూ ప్రాణాలు పింజం పింజం అంటూనే ఉన్నాయి. ఆ ఏడుకొండలవాడి దయవల్ల ఏ ఇబ్బందీ లేకుండానే పెద్దమొత్తం చేతికొచ్చింది. ఈ చిల్లర పన్నెండు వేలూ ముందు తిరుపతి వెళ్ళి హుండీలో వేస్తేగానీ మనశ్శాంతి లేదు.

ఆటో ఠకాల్మని ఆగిపోయింది. డైవర్ సెల్లో మాట్లాడ్డానికి అపినట్లున్నాడు.

మళ్లా స్టార్ట్ చేయబోతే ఒక పట్టాన స్టార్టు కాలేదు.

డ్రైవర్ బండిని ఓ వారకు లాక్కెళ్ళి ఆపి 'ఆయిల్ అయిపోయినట్లుంది. ఇక్కడే పెట్రోలు బంక్.. చిటికెలో వచ్చేస్తాను సార్!' అంటూ ఓ బాటిల్ పట్టుకొని మాయమైపోయాడు.

తిరిగి వస్తూ ఓ పోలీసాయన్ని వెంటబెట్టుకొని వచ్చాడు! ఆ కానిస్టేబుల్ కూడా ఎక్కంగానే బండి స్టార్టయిపోయింది ఏ ఆయిల్ పోయకుండానే! ఆటో రైలుస్టేషనుముందుగాక పోలీసుస్టేషనుముందు ఆగడంతో సీను అర్థమైపోయింది అయ్యరుకు. పారిపోవడానిక్కూడా లేదు. క్యాషుబ్యాగే కాదు.. చెయ్యికూడా కానిస్టేబుల్ అధీనంలో ఉందిప్పుడు. మారుమాట్లాడకుండా కానిస్టేబులుతోపాటు పోలీసుస్టేషనులోకొచ్చాడు అయ్యరు. బ్యాంకు మేనేజరుగారూ అక్కడే ఉన్నారు!

'నిన్నెందుకు అరెస్టు చేసామో తెలుసా? పదేళ్ళ కిందట మంగతాయారు లాడ్జిలో చెన్నై చెట్టియారుకి కాఫీలో విషం కలిపి చంపినందుకు!' అన్నాడు సి.ఐ తాపీగా.

'నో! అబద్ధం!' పెద్దగా అరిచాడు అయ్యరు.

తననింకా బ్యాంకులో దొంగతనంగా డబ్బు దాచినందుకు అరెస్టు చేసారు అనుకొంటున్నాడు ఇంతదాకా!

'మర్డరు కేసా?! యావజ్జీవమో.. ఉరిశిక్షో!' పెళ్లాంబిడ్డలు గుర్తుకొచ్చారు .'చెట్టియార్ చావుకీ నాకూ ఏ సంబంధమూ లేదు సార్!' బావురుమన్నాడు అయ్యరు.

'ఏ సంబంధమూ లేకపోతే ఎందుకలా పారిపోయావ్ బే!' అని ఠప్పుమని దవడమీద లాగి కొట్టాడు సి.ఐ. 'ఇంత డబ్బు నీకెక్కడిదిరా? ఏం పాడుపని చేస్తే ఇంతొచ్చింది? దీనికోసమే నువ్వు చెట్టియారును చంపావని పోయేముందు సాంబశివుడు వాజ్ఞ్మూలం  ఇచ్చాడురా పుండాకోర్!'

ఠపాఠపా పడుతున్న లాఠీ దెబ్బలకు అయ్యరుకళ్ళు బైర్లు కమ్మాయి. పోలీసు దెబ్బలెలా ఉంటాయో మొదటిసారి తెలిసొచ్చింది అయ్యరుకి. 'అట్లా ఎందుకన్నాడో నాకు తెలియదు సార్! సత్య ప్రమాణకంగా చెబుతున్నా!  చెట్టియారు చావుకి, నాకూ ఎట్లాంటి లింకూ లేదు సామీ! నా బిడ్డాలమీద ఒట్టేసి చెప్పమన్నా చెబుతా! కావాలంటే ఈ డబ్బంతా మీరే తీసేసుకోండి! ఈ ఒక్కసారికి నన్ను క్షమించి వదిలేయండి!'

' అట్లా అని రాసిస్తావు బే!' ఆనడిగాడు సి. ఐ సీరియస్ గా!

తలూపాడు అయ్యరు.

ఐదునిమిషాల్లో బ్యాంకుమేనేజరు తయారుచేసిన స్టేటుమెంటుమీద కళ్ళుమూసుకొని సంతకం పెట్టేశాడు అయ్యరు.

అయ్యరును బైటికి తీసుకుని వచ్చి ఆటోలో కుదేసిపోయాడు కానిస్టేబుల్.

దారిలో అన్నాడు ఆటో డ్రైవర్ 'అయ్యరంకుల్! నన్ను గుర్తు పట్టారా? నేను.. సాంబశివుడి కొడుకు.. శ్రీనివాసుని. గోవిందరెడ్డి కూతురు మంగతాయారుతో ఆడుకోవడానికి లాడ్జికొస్తుండేవాణ్ణి. మాఅయ్యా, నువ్వూ చేసిన పాడుపని నాకు తెలుసు. అయ్యే చెప్పాడు పోయ్ ముందు. మీరిద్దరూ చేసిన పనికి గోవిందురెడ్డి జైలుపాలయ్యాడు. కేసునుంచీ బైటపడటానికి బోలెడంత డబ్బు ఖర్చు చేసాడు. పరువుపోయిన అవమానంతో ఎక్కువ కాలం బతకలా!' అంటూ ఓ పాతకాలం ఇంటిముందు ఆటో ఆపాడు. 'రెడ్డికూతురు మంగతాయారు ఇప్పుడుంటున్నది ఈ అనాథ శరణాలయంలోనే! దానికి పోయిన తండ్రిని ఎలాగూ తిరిగి ఇప్పించలేం. పోగొట్టుకొన్న సొమ్ములోనైనా ఏదో కొంతమొత్తం తిరిగిప్పిచ్చాలని నేనే ఈ పథకం పన్నింది. ఈ డబ్బుతో  ఏదన్నా మంచికాలేజీలో చేరి చదువుకుంటే దాని బతుకు ఓ గాడిన పడుతుందని నా ఆశ. ఇవాళ ఈ డిపాజిట్ మెచూరవుతుందని తెలుసు.

బ్యాంకుసారు.. సి.ఐ.సారు కో-ఆపరేషన్ ఇవ్వబట్టి ఇప్పుడీ ఆపరేషన్ సక్సెసయింది. దిగంకుల్! నీ చేత్తోనే మన తాయారుకి ఆ డబ్బిచ్చేస్తే బాగుంటుది' అంటూ సి.ఐ సారిచ్చిన బ్యాంకు క్యాష్ బాక్సుతో ఆటో దిగాడు శ్రీనివాస్.

-కర్లపాలెం హనుమంతరావు

( చిత్ర- సకుటుంబసచిత్ర  మాసపత్రిక- నిర్వహించిన క్రైం కథల పోటీలో సాధారణ ప్రచురణకి అంగీకరించి జూన్, 2011 సంచికలో ప్రచురించినది)