వాహనవిలాపం- ఎర్రబస్సు ఏడుపు- ఓ సరదా గల్పిక

అనగనగా ఓ బంద్ రోజు..

బైట తిరిగే పనిలేనందున రాష్ట్ర రోడ్డురవాణా సంస్థ వాహనాలన్నీ ప్రాంగణంలో సభతీరాయి. సభ ప్రారంభమయింది.

'బందులూ, ధర్మాలూ, రాస్తారోకోలు, హర్తాళ్ళూ,- రాష్ట్రంలో ఎక్కడ ఆందోళన జరిగినా ముందు ఎర్రబస్సులమీదే కన్నెర్రచేస్తున్నారు. దారిన పోయే దానయ్య సైతం సందుచూసుకొని మరీ రెండు రాళ్ళేసి సరదా తీర్చుకుంటున్నాడు!'

'మరే! చిన్న దెబ్బతగిలితేనే పెడబొబ్బలుపెట్టే ఈ అబ్బాయిలు..  అద్దాలు బద్దలయితే మనకూ అంత బాధే ఉంటుందని ఎందుకనుకోరో! ఎక్కడ ఎవరు ఏ పూట ఏ బందుకు పిలుపు ఇస్తారో..  మనమీదకొచ్చిపడి ఎవరు ఏ రాళ్లు విసురుతారోనని.. నిత్యం గుండెలు ఠారుమంటున్నాయిక్కడ!'

'బాగా చెప్పావు. అర్థరాత్రి ఆడదెప్పుడు నడిరోడ్డుమీద నిర్భయంగా తిరుగుతుందో.. అప్పుడే మనకు నిజమైన స్వాతంత్ర్యమొచ్చినట్లని అప్పుడెప్పుడే బాపూజీ అన్నట్లు గుర్తు. ఇప్పుడైతే పట్టపగలు రోడ్డుమీద బస్సులు సురక్షితంగా తిరిగినప్పుడే అసలైన స్వతంత్రమొచ్చినట్ల’ని అంటాడేమో మహాత్ముడు. ఆ  మహాత్ముడు మళ్ళీ భూమ్మీదకొచ్చిపోతే బాగుణ్ణు!'

'ఎన్నికలముందు ఈ నేతలంతా బస్సుయాత్రలని ఎన్నేసి పోకడలు

'పోయారో గుర్తుందా బయ్! ఇప్పుడొక్కడికీ మన డొక్కుబతుకుల్ని  గురించి ఆలోచించేపాటి ఓపికే లేకుండా పోయింది!'

'బాగా చెప్పావు. నా దేశం, నా రాష్ట్రం, నా జిల్లా, నా మండలమంటూ గిల్లికజ్జాలు శృతిమించుతున్న ఈ కాలంలో అన్నివర్గాలను ఒకే దారిలో నడిపించే మార్గదర్శకులు ఎవరైనా ఉన్నారా అంటే ముందు చెప్పుకోవాల్సింది మనపేరే!  అడిగినా పెట్టడానికి అమ్మయినా   పదిసార్లు తటపటాస్తున్న  ఈ పాడుకరువు కాలంలో.. చెయ్యూపీ ఊపంగానే రయ్యిమని పోతున్నాసరే..   ఠపీమని ఆగిపోయి  లిఫ్టిస్తున్నామే మనం! అయినా  మనకెందుకో ఇన్ని అష్టకష్టాలు?'

'పక్కమనిషి బాగుపడుతుంటే చూసి ఓర్వలేక  రెక్కుచ్చుకొని వెనక్కీడ్చే కొక్కిరాయిసజ్జు రోజురోజుకీ ఎక్కువవుతున్న రోజుల్లో .. ఏ లాభాపేక్షా లేకండా  బస్సెక్కిన ప్రతిమనిషినీ 'పదండి ముందుకు.. పదండి ముందు'కంటూ తొందరపెట్టే మంచిజాతి మన బస్సులు మినహా ప్రపంచంలో మరెక్కడుందో చెప్పమనండి! అయినా మనకే ఎందుకో ఈ శిక్ష?'

'ఇన్ని దశాబ్దాలు గడిచిపోయినా ఆడదానికి రాజకీయాల్లో రిజర్వేషన్లగానే   నేతాశ్రీలేసే వేషాలన్నీ ఇన్నీ కావు. ఆ ఆకాశంలో సగానికి మనమేనాడో  బస్సుల్లో ప్రత్యేకావకాశాలెన్నో ఇచ్చేసామే! 'రైట్ రైట్' అనడం తప్పించి  మన కండక్టర్ల నోట మరో తప్పుడు మాటెప్పుడూ రానే రాదే! తెలుగు జనాలెప్పుడో మరిచిపోయిన తెలుగంకెల్ని భుజానేసుకొని మరీ తిరిగే మాతృభాషాభిమానులం! మనమీదే ఎందుకు అందరికీ ఇంత వివక్ష! పదండి! వెళ్ళి ఆ దేవుణ్నే  ఈ పక్షపాతమెందుకో అడిగేద్దాం!’

'ఎంత నాస్తికుడైనా మన ఎర్ర బస్సు ఎక్కాడంటే ప్రతిక్షణం ఆ నారాయణ్నే స్మరించుకుంటూ ప్రయాణం సాగిస్తాడు! ఆ పుణ్యానికైనా  దేవుడు  మనమీదింత కారుణ్యం చూపించొద్దా!   కడుగేద్దాం.. పదండి!.. పదండి!'

'అడిగేద్దాం.. కడుగేద్దాం.. సరే! మీకేం కావాలని ఆ దేవదేవుడే ఎదురడిగేస్తే  మరి బదులేం చెప్పాలో మనమిక్కడే ఒకమాటనుకొని అడుగేస్తే ఉత్తమం. ఒట్టి నల్లజెండాలూపుకోంటూ పోతే సరా! ఎజెండా పకడ్బందీగా ఉండద్దా!’

'ఆ మాటా నిజమే భాయ్!  రేపెటూ ఢిల్లీలో  గణతంత దినోత్సవం పండుగలు  మాబ్రహ్మాండంగా జరగబోతున్నాయి! ఎలాగూ మన తెలుగుశకటాలకు  ఏ పురస్కారయోగాలు ఉండనే ఉండవు.  అద్దాలు పగిలి రేకులూడిన గాడీలు, కాలిబూడిదైపోయిన మన బాడీలనైనా ఆ  పెద్దలందరిముందు కవాతుకు అనుమతించమని వేడుకొందాం! మన ఏడుపు అప్పుడైనా ప్రపంచానికి వినపడుతుందేమో చూద్దాం!'

అంగీకార సూచకంగా అన్ని డొక్కుబస్సులూ ఒక్కసారే 'బాఁయ్.. బాఁయ్' మంటూ హారన్లు మోగించేసాయ్!

-కర్లపాలెం హనుమంతరావు

(ఫిబ్రవరి 1 నాటి ఈనాడు సంపాదకీయ పుటలో 'వాహనవిలాపం' పేరుతో ప్రచురితం)