ఒంటరులం కాలేం!- కవిత

1

అనుకుంటాం కానీ

ఎవరమూ

ఎన్నటికీ  ఒంటరులం కాము

2

పూల మీద నడుస్తున్నా

పాదం కందకుండా కింద

అమ్మ అరచేయి అడ్డు పెడుతుంది.

౩

ఉట్టికెగిరేటప్పుడు

రెక్క తెగి-  నేలబడకుండా

నాన్న నీడ పహరా కాస్తుంది.

4

తోబుట్టువులనే తోటి చేపలతో

బతుకు తొట్టి

ఈత కొలనులా

ఎప్పటికీ సందడే!

5

నీ రాలి పడే నవ్వులకు

ఒడిపట్టి

వెంటబడే లోకమో!

6

కన్నీరైనా  ఒంటరిగా వదలుతుందా

చెక్కిలి తడపకుండా!

తుడెచే చెలిమిహస్తం

చెంత ఉండనే ఉంది

7

చీకటిలో.. చింతలలో

వేకువలో.. వేడుకలో

అర్థభాగం

అద్దంముక్కలా

పక్కలోనో.. పక్కనో!

8

అమావాస్య నాటి

వెన్నెల ఊహలా

కన్నపిల్లల గోల!

9

చావుతో అంతా ఐపొయిందనుకోడం

శుభం కార్డు పడితే

మరో ఆట లేదనుకోడం

భ్రమ!

10

అనుకుంటాం కానీ ఎవరమూ

ఎన్నటికీ  ఒంటరులం కాము

కాలేం మిత్రమా!

***

-కర్లపాలెం హనుమంతరావు