ఈనాడు- హాస్యం- వ్యంగ్యం
కోప ప్రకోపాలు
రచన - కర్లపాలెం హనుమంతరావు
22-01-2004
మొన్నామధ్య జరిగిన స్థానిక ఎన్ని కల్లో పార్టీ ఓడిందని రాజీనామాలి చ్చిన మంత్రుల్లో ఒకాయన సీయం గారిని కలిసి సంజాయిషీ ఇచ్చి బయటకొచ్చాడు. 'ముఖ్యమంత్రిగారే మన్నారూ? అనడిగాడు ఒక విలేకరి. 'బూతులు తిట్టేడయ్యా' అన్నాట్ట ఆ మాజీ. 'బూతులు వదిలేసి ఇంకేమన్నారో చెప్పండి సార్!' 'ఇంకేమీ అనలేదు' అని వెళ్ళిపోయాట్టా పెద్దమనిషి.
'కోషనరం తెగిపోయిన సీయమ్మే ఇలా కనబడి నవాళ్ళను కడిగేస్తుంటే- ఆర్టాఫ్ లాఫింగ్ అస్సలు పట్టని మాజీ సీయం ఎవరినైనా వేలుచూపించి బెదిరించటంలో తప్పేముంది! పాలిటిక్సులో కోపా లపాలు కాస్తంత ఎక్కువే అయినట్లుంది. కదండీ! రోడ్డు మీదా ఇదే రొదగా ఉంది ప్పుడు' 'గతంలో ఆగ్రహాలకు ప్రత్యేక కోపగృ హాలుండేవి. నిన్నటిదాకా మన నాయకులు నిప్పులు కక్కుకునేందుకు ఓ వేదిక సౌక ర్యంగా ఉండేది. దాని సమావేశాన్ని కుదిం చారు కదా! సభ్యుల కడుపుబ్బరాలు మరెలా తీరాలయ్యా? ఉప్పూకారం తినే మనుషులకే కాదు, కుక్కలకూ కోప తాపా లెక్కువని కొత్తగా పరిశోధనల్లో తేలింది. నిత్యం నలుగురి మధ్య నలిగే నాయకుడికి రవ్వంత బీపీ పెరిగి రోడ్డుమీద రౌడీ తరహా భాషలో రెండుమూడనుకొంటేనే ఇంత రాద్ధాంతమా! ధరలు పెరిగి ఆర్థిక మాంద్యంతో సతమతమయ్యే సగటు ఓటరుకేదో ఉచితంగా వినోదం పంచటానికి తొడలు కొడుతు న్నారనో, మీసం మెలిపెడుతున్నారనో సరిపెట్టుకో వచ్చుగదా!
అసలీ కోపాలు ఇప్పుడు కొత్తగా పుట్టినవా! క్రీస్తు పుట్టకముందు నుంచీ ఉన్నవేగా! శూర్పణఖ కోపం రామాయణమైంది. శివుడి మూడో కంటిమీద బోలెడు కథలున్నాయి. పరశురాముడిది కోపావతా రమేగా! సమస్తేంద్రియాలను జయించిన దుర్వాసు డికే తుస్సుమంటే కోపం వస్తుందిట! చాణక్యుడు కోపం చేతకాదూ నందుల దుంపతెంపిందీ! రామాంజనేయుల్లాంటి వాళ్ళమధ్యే యుద్ధాలు తప్ప లేదు.
రామదాసు కడుపుమండికదూ ఎవడబ్బా సొమ్మాని కులుకుతూ తిరిగేవు' అని శ్రీరామ చంద్రుణ్ని కీర్తనల్లో తిట్టిపోసింది! 'తన కోపమే తన శత్రువ'ని సుమతి శతకకారుడు ఎంత మొత్తు కున్నా లోక్సత్తావాళ్లు తప్ప లోకంలో ఇంకెవరూ ఆర్టిఫిలిం భాషను పట్టుకుని వేలాడటం లేదయ్యా ఇప్పుడు గాంధీగారికి సత్యాగ్రహం రాబట్టే గదా దేశానికి స్వాతంత్ర్యం తెచ్చింది! ఇందిరమ్మ అలగబట్టే గదా యమర్జన్సీ వచ్చింది. బుష్క కోపం లేక పోతే ఇరాక్ యుద్ధం వచ్చేదా? బుష్ మీదెంత కాలకపోతే ఆ పాత్రికేయుడు కాలిబూటు విసురు తాడు! ఒక్కోరి కోపం ఒక్కో రూపంలో ఉంటుంది. కేసీఆర్కి కోపంవస్తే 'దద్దమ్మ'లని చెడతిడతాడు. మారప్పకు మండిందంటే సీమ కవిత్వం కడతాడు. జానాకి కోపంలో వాక్యం తెగదు. రాజశేఖర్ కి పదం కుదరదు. రాఘవులికి నవ్వు చెదరదు. నారాయణ కోపమైతే- ఎప్పుడు ఏ తీరం దాటు తుందో తెలీని వాయుగుండం! కోస్తా' భవాని శ్లేషలో తిడుతుంది. చిత్తూరు రోజా దృష్టప్పుడూ బారుమీదో, దర్బారు మీదో పెడుతుంది. ఆ మధ్య చిరంజీవి తమ్ముడు పంచెకట్టుపై పడ్డాడు. తెలుగు
సాహిత్యంలో ప్రత్యేకంగా తిట్ల కవిత్వం ఉంది. తెలుసో లేదో သ మహామహాకవులే కడుపు మండితే కందాల్లో కొట్టుకునే వాళ్లు. ఇప్పటి పార్టీలకు ఓపికా, తీరికా లేక కార్టూన్లేసే వాళ్లమీద రాళ్లేస్తు న్నారు. వార్తలు రాసేవాళ్లమీదా కేసులేస్తున్నారు. "అసలు మనిషికి పశువుకీ తేడా తిట్లే కదయ్యా.
పిట్టలు తిట్టగలవా? తిట్టినా తిట్టించుకొన్నా సృష్టిలో మనిషికొకడికే సాధ్యం. ఈ ప్రత్యేకతను ఓ కళగా భావించాలిగానీ... కళవళపడితే ఎలా? బయటకు అనువుగానీ నీకూ బంగి అనంతయ్య దసరా వేషాలూ, గద్దరు గజ్జకట్టి పాడుతూ వేసే చిందులూ, పవన్ కల్యాణ్, షబ్బీర్ అలీ నిందాస్త్రాలపైనే మోజు. కర్కశంగా మాట్లా డేవాడు తరవాతి జన్మలో పిల్లిగా పుడతా డని గరుడపురాణం ఎంత బెదిరించినా ప్ర ప్రతినిధులవడానికే ప్రాధాన్యం ఇస్తారు. ఇలాంటి కార్యకర్తలు ఉన్నంత కాలం ఈ పురాణ పారాయణాలూ ఇలా కొనసాగాల్సిందే. జపానువాడు కోపంవస్తే విరామం లేకుండా పనిచేస్తాడని విన్నాము. మనం కూడా ఈ తిట్టు వాఙ్మయాన్ని తిట్టుకుంటూ కూర్చోకుండా ప్రాచీన భాషగా గుర్తించాలి. అధికార భాషగా ఆమోదిం చాలి. ముందుతరాల కోసం ఈ పదకోశం విస్తృతమయ్యే దిశగా తెలుగు అకాడమీ కృషిచేయాలి. శాసనసభ్యుల సౌకర్యార్థం సమా వేశ కాలాన్ని పొడిగించి ప్రత్యేకంగా కాలాన్ని కేటా యించాలి. నీ వంతు కృషిగా నిన్నెవరన్నా తిడితే తిరిగి తిట్టదు. గాంధీగిరీ మాదిరి ఇంకో నలుగు రిని తిట్టుకుంటూపో అన్నట్లు, ఇది ఎన్నికల సంవత్సరం ఆక్షేపణలని, అధిక్షేపణలని ఆపటం ఎవరితరమూ కాదు. ఈ ఏడాదిని అధిక్షేప నామ వత్సరంగా పేరు మారిస్తే సముచితంగా వుంటుంది. ఇన్ని చేసినా నీ కోపం ఇంకా తీరక పోతే ఓటరుగా నీ ప్రతాపం చూపించు అదొక్కటే నీ బాధకు మందు.
-
రచన - కర్లపాలెం హనుమంతరావు
22-01-2004
No comments:
Post a Comment