వ్యంగ్యం
ఆ గురువులకు నమస్కారం
- రచన- కర్లపాలెం హనుమంతరావు
‘గురుబ్రహ్మ గురుర్విష్ణు: …’
‘సోది! మాను మానవా! సూటిగా పాయింటుకి రా!’
'చిత్తం చిత్తం శ్రీమన్నారాయణా! దిగువ లోకంలో నేనో దిక్కుమాలిన అయ్యవారుని..!' కన్నీళ్లు అడ్డు పడ్డంతో మాట పెగల్లేదు బక్క పంతులుగారికి.
'అరరేఁ! ఎందుకయ్యవారూ ఈ కన్నీరు?! నరుల నువ్వే కదా గురువుగా మా తరుఫు జ్ఞాన తరువువి! బుజ్జాయిలుగా ఉన్నప్పటి బట్టీ మనుషుల మరగుజ్జు మెదళ్లలో నానా గుజ్జూ కూరి బాహుబలి సైజు భారీ మోదీలుగా మలిచే పూచీ నీకే కదా మేం అప్పగించింది! మరి ఇప్పుడేంటీ పేచీ?’
‘బుద్ధి గడ్డి తిని స్వామీ మీ దేవుళ్ల పని నా నెత్తికి రుద్దుకున్నది. కేవలం తొమ్మిది అవతారాలు మాత్రమే తమరు ఎత్తింది కేశవా ఇప్పటికి. ఓఁ.. దానికే సర్వలోకాలకు సమస్త సన్మంగళాలు సిద్ధించాయనుకుంటే ఎట్లా? దుష్ట శక్తులన్నింటినీ తరిమికొట్టేసినట్లు తమరేమో ఇక్కడ నిశ్చింతగా యోగనిద్రలో జోగుతుంటిరి! తుంటరి మూకలేవీ ఎక్కడకీ తారుకోనేలేదు తాండవ కృష్ణా! బాహాటంగానే మా భూమండలం పై బళ్లూ, కాన్వెంట్లూ గట్రా పీడిస్తున్నారు. పసికుంకలకు, మా బడిపంతుళ్లకు నానా రకాల నరకాలు రుచి చూపిస్తున్నారు! మేష్టార్లుగా మేం దిద్దే బుడతల నోటుబుక్కుల ముందర కూర్మావతారంలో మీరెత్తిన మంధర గిరులు ఎన్ని వందలైనా దూది పింజలే సుమా!’
‘గోల మాని గో టు ది స్ట్రయిట్ పాయింట్ గురువా!’
‘భూమ్మీద కో సారి కోదండపాణి మళ్ళీ దిగిరావాలి! ఏ కాన్వెంటు ఇస్కూలులోనో జాయినవాలి!. అప్పటికి గానీ మా గురుర్విష్ణువుల తిప్పలేమిటో తిరుమలేశునికి తెలిసిరావు. అట్టహాసమే తప్పించి హిరణ్యాక్షుడు నిజానికి వట్టి పిచ్చి సన్నాసి కదా స్వామీ? వరాహావతారం ఎత్తి తమరిట్లా ముట్టే, మూతీ ఎగరేయగానే బెదిరి కొట్టేసిన భూమి మొత్తం ఇట్టే తిరిగిచ్చేసిన రాక్షసుడతడు. ఎన్నో హిరణ్యాక్ష వరాలిచ్చారు మా నేతలు ఎన్నికల ముందు.. మీ ముక్కోటి దేవతలను మించి! గెలిచి గట్టెక్కినాక కావరమే గాని.. ఏ ఒక్క వరమూ తీర్చే యోచనలో లేరు యోగానందా! తమరెంతో అధర్మ ద్వేషులని గదా అంతటా వినిపించే టముకులు! అదే సత్యమైతే మరెందుకు సుమొటోగా అయినా మా భూలోక గురువుల ఘోష పట్టించుకోడంలేదు?! ఏదో ఓ అవతారమెత్తండి ఓంకార మూర్తీ! ఏ కోరలూ కొమ్ములూ ఎగరేస్తారా తమరిష్టం. ముందు మా ఉపాథ్యాయుల కాంట్రిబ్యూటరీ పింఛను సమస్యనైనా పఇష్కరించండి తండ్రీ! ప్రహ్లాదుడంటే పాలూ నీరూ తేడా తెలియని పిలగాడు. అతగాడేదో అమాయకంగా అడిగాడని అంత లావు ‘గాడ్’ అయి వుండీ అన్యాయంగా తమరు నరసింహావతారమెత్తి అంతమొందించారే హిరణ్యకశిపుడిని! నిజానికి అక్షరం విలువ క్షుణ్ణంగా తెలిసిన సత్తెకాలపు తండ్రి హిరణ్యకశిపుడు. పద్దాకా పాఠ్యప్రణాళికలను అర్థరహితంగా మార్చే మా ప్రభుత్వాలు ఆ ప్రహ్లాదుడి తండ్రి కాలి ధూళికైనా సరిరారు.! ఆ ప్రభుద్ధుల బుద్ధి సరిదిద్దే పనికి తమరెందుకు బద్ధకిస్తున్నట్లు? దుష్టశిక్షణ పద్దు తమరి ఎజెండా నుంచి ఇంకా మారకుండా ఉందా ముకుందా? భూలోక దేవుళ్ళం మేం గురువులం. ఇంత దూరం దేకుతూ పాకుతూ వచ్చి దేబిరించే దాకా తమరు విద్యాహక్కు చట్టం అమలుపై దృష్టి పెట్టరా పరంధామా విడ్డూరం కాకపోతే! తమరా బాకీ కల్కి అవతారం ఎందుకు ఎత్తైనా ముందు మా పీ ఆర్ సి బకాయిలు నగదు రూపంలో చెల్లించేదుకు మా ప్రభుత్వాల చేత ఒప్పించమని మనవి. విద్యాసంస్కరణలపై తాత్సారం వద్దు! ఇందిరా రమణుని ఇమేజికే డ్యామేజీ! వైనతేయుని స్వామి అన్న వినయమన్నా వైరి వర్గాలు ఏ పరశురామావతారం గండ్రగొడ్డళ్ల సీనులో మార్ఫింగులు చేసి వీడియోలు వైరల్ చేసే ప్రమాదం కద్దు! 'బతకలేక బడి పంతులు' అన్న సామెత చచ్చినా చచ్చిపోరాదన్నదన్నంత కచ్చగా ప్రవర్తిస్తున్నారందరూ గురువుల పట్ల! ఏకీకృత సర్వీసు నిబంధనల అమలుకోసం భూమ్యాకాశాలనైనా ఏకం చేసెయ్యాలనే పంతానికొచ్చాం పంతుళ్లమందరం. ఇకనైనా తమరికీ ఉదాసీనత తగదు సదానందా! మా తగాదాలలో తలదూర్చి జగద్గురువుగా సాటి గురువుల గౌరవం నిలపమని ప్రార్థిస్త్తున్నాం! హలం భుజాన మోసారే తప్పించి కిందికి దించి కనీసం ఓ అరెకరమైనా మడి చెక్క తమరు చదును చేసిందెక్కడ? భూమ్మీది పంతుళ్ల పనులు అంత సులువుగా లేవు. పేరుకే బడి సెలవులు. పరగడుపున నిద్ర లేచింది మొదలు రాత్రి పొద్దెక్కినా పడకెక్కలేనంత పనిభారమే! ఎన్నికల నుంచి సమాచార సేకరణల వరకు అన్నింటా సర్కారువారికి కాణీ ఖర్చులేని కంచిగరుడ సేవకులు బడి గురువులే! అయినా ‘టీచర్’ అంటే బడిలో బుడతడి పాలిట డర్టే క్రీచర్. బడికి బైట సర్కారు కంటికి ‘సిల్లీ కేరికేచర్’! కృష్ణావతారంలో అబల ‘సత్య’ ఆగ్రహానికి జడిసి గబగబా పారిజాతం కోసం పరుగులెత్తారే మురారీ తమరు! అరే! అదే మరి ఇన్నాళ్ళుగా మా బతుకులు బాగు కోసం లబలబలాడుతున్నా శ్రీమన్నారాయణా.. తమరికి చీమైనా కుట్టినట్లు లేదేం!
‘సర్సరేలే గురువా! గురక నిద్ర మధ్యలో జొరబడింది ఈ మీ లోకం గోలంతా చెప్పి మరీ నన్ను దెప్పేందుకా?!’
‘ఏళ్ల తరబడి పదవీ విరమణ చేసే ఏళ్ళు పెంఛమని ఏడ్చుకుంటున్నాం పంతుళ్లం. యుగాల బట్టి పెండింగులో పడుంది జగన్నాథుడి పదో అవతారం. ముందెళ్ళి ఆ ముకుందుడి ముక్కు పిండి జవాబు రాబట్టుకు రండి.. అప్పుడు మీ తిప్పల సంగతి గురించి తీరిగ్గా ఆలోచిద్దాం!’ అంటోంది సర్కార్ ఎప్పుడు ఆందోళనలకు దిగినా చివరాఖర్న! ఈ వేళ మా లోకంలో ఉపాధ్యాయులకు దినోత్సవం. గురువులకు గురువువి! తమరిచ్చే సూచనల గురించే ఈ యాచనంతా యాదగిరిస్వా,మీ!’
‘బిగినింగులో చదవబోయావే .. ఏదీ ఆ శ్లోకం ఇప్పుడో సారి బిగ్గరగా బైటికి చదువు గురువా!’
'గురుబ్రహ్మ.. గురుర్విష్ణు:.. గురుర్దేవో మహేశ్వర: ..
‘ఆగక్కడ! నీ శ్లోకంలోనే ఉంది కదా సారూ ముందుగా గురువంటే బ్రహ్మ.. చివర్నేమో శివుడు. నా ఖర్మ కాకపోతే మధ్యన ఉన్న నన్ను అడ్డమేసుకుని ఎవరెవరినో ఈ ఆఅడిపోసుకోవడంలోని ఆంతర్యమేమి స్వామీ?!’
‘కైలాసగిరి చుట్టూతానే ముందు కాళ్లరిగేటట్లు తిరిగింది ముందు ముకుందా! ‘ఒకే రకంగా ఉద్యోగ నిబంధనలు లేవు. ఆ కారణంగా పదోన్నతలకు అవకాశాలు కరువు. కరువు భత్యం బకాయిలకు ఎప్పుడూ ఎదురుచూపులే! పీఆర్సీ నివేదికల అమలు జాప్యమయే పక్షంలో కనీసం బకాయిల్లో కొంత నగదుగానైనా ముక్కుకు వాసన చూపించమని ఏళ్ల బట్టి మొత్తుకోళ్లు. అయినా సర్కార్ల మనసులు కరగేదిలేదు. పింఛన్ కోసమని జీత బత్తేలలో కోత పెట్టే పద్ధతిఅయినా బలవంతంగా రుద్దకుండా పాత విధానమే కొనసాగించేలా చూడమని కైలాసవాసుణ్ని వేడుకొనేందుకుఉ వెండికొండ పై కెన్ని సార్లు ఎగబాకామో.. ఆ దేవుడికే తెలుసు. నల్ల బ్యాడ్జీలతో మేం కంటపడ్డప్పుడల్లా వల్లకాదు పొమ్మనడు.. వల్లకాటికి రావద్దనడు. శివాయి తాండవాగ్రహాలు తప్పించి మరో అనుగ్రహం మాకెన్నడూ లేకపాయ! ఇదేమని నిలదీయబోతే నడి మధ్యలోకి నంది బంటు వచ్చి గుప్పెడు బూడిదకు తోడు ఆ బికారి శేష వస్త్రాలని చెప్పి ఇదిగో ఈ మందపాటి తోలు ఒకటి అందించడంతో సరి .. శ్రీహరీ!’
‘సరి! మరి మీ గురుబ్రహ్మ శ్లోకంలోనే ఉంది కదా అందరి కన్నా ముందు విధాత పేరు? ఆ చతుర్ముఖుడికీ ఎందుకట ముఖం చాటేయడం?’
‘ బ్రహ్మగురువుకి మా లోకంలో పూజాదికాలు కరువు! ఆ మాంధాత మాటకు ఏమంత విలువుంటుంది? వట్టి కంఠశోష అవుతుందేమోనని మీ సన్నిదానానికే ఇట్లా వచ్చి విన్నవింఛుకునేది? ’
‘దుర్మార్గాల ప్రక్షాళన కోసం ఈ సరికే తొమ్మిది అవతారాలు ఎత్తున్నాను! బుద్ధావతారంలోనే మీ మానవుల బుద్ధి మా బాగా బుర్రకెక్కింది బాబూ! కలి పైత్యం ఆసాంతం ముదరాలి ముందు. ఆ పైనే కల్క్యావతారం కథా కమామిషు! నా సహస్ర బాహువుల్లో సహస్ర ఆయుధాలు. శంకువు, చకం, గద, దండం. మీ అధికారులది బధిరాంధకార బుద్ధి. శంఖవు పనిచేయదు. చక్రం ఏ సత్యయుగం ముందు కాలంనాటొ తయారీనో! వాడకం లేని అలంకారం. అస్తమానం సర్కులేషన్లో ఉండి.. వాడుతున్న కొద్దీ వాడి పెరిగే ఆయుధం దండం. దీన్నందుకో గురువర్యా! మీ యుగంలో దీని మరో పేరే ‘దణ్ణం’. దణ్ణం దశగుణం భవేత్! పై వాళ్లను మునగ చెట్టు ఎక్కించేందుకు, కరుడుగట్టిన పెద్దలను మెత్తబరిచి కడగండ్ల బారి నుంచి తప్పించుకునేందుకు అన్ని యుగాలలో, అన్ని లోకాలలో దాసులు ఎల్లవేళలా రెండు చేతుల నిండుగా ధరించి ధీమాగా తిరిగే లైట్ వెయిట్ పవర్ ఫుల్ వెపన్ ఈ దణ్ణం. గద మాదిరి భారీగా ఉండదు కనుక భుజం మోత తప్పుతుంది. శంకువు తరహాలో మారుమోగదు కాబట్టి గుట్టు చప్పుడు కాకుండా మన పని కానిస్తుంది. చక్రమంటే చూపుడు వేలు పద్దస్తమానం దానికే మీదు కట్టే బాధ. దండం పెరుకే ఒక ఆయుధం. కనీసం బట్టలు ఆరేసుకునే దండెం కిందకైనా ఉపయోగించని దండుగ ఆయుధం. ’ బక్క అయ్యవారువి. తిక్క ఆందోళనలతో సాధించేది ఏమీ లేదని ముందు తెలుసుకో! సమయానుకూలంగా ఈ 'దండం' సందించే విద్య ఒక్కటి వంటకి బడితే చాలు సర్వీసులో ఉన్నంత కాలం బడికి వెళ్ళి పాఠాలు చెప్పకున్నా జీత భత్తేలతో పాటు ‘ఉత్తమ ఉపాధ్యాయ’ వంటి పురస్కారాలు అడక్కోకుండానే రెక్కలు కట్టుకుని మరీ ఇంటి ముంగిట వాలిపోతాయ్! మంచు కొండ మీద ఒంటి మీద చింకిపాతైనా లేకుండా మాడు పై ఒకరిని, వంటి పక్కన వేరొకరిని ఇద్దరాడంఫులను ఒకేసారి భరింఛడానికి తోడు గొంతు లోపల కాల కూట విషమున్నా, గొంతు మీదనే మిన్నాగు పాకుతున్నా, గోల గోలగా అరుపులు సాగిస్తూ ఒక్క క్షణమైనా వదలని భూత ప్రేత, పిశాచాల మూకలను సైతం చుట్టూ చేర్చుకునీ యోగ ముద్రలో అంత భద్రంగా కాలుడు దున్నపోతు మీద ఓ కాలు వేసుకుని మరీ అంత కులాసాగా విశ్వదుష్ట వినాశనం పైన ఏ ఒక్క ఫిర్యాదుకైనా తావీయనంత దీక్షతో ధర్మకార్యం నిర్వహణ నిరంతరం అనాదిగా అంత సమర్థంగా ఎలా నిర్వహిస్తున్నాడో ఎన్నడైనా ఆలోచించావా గురువా! ఆ మహేశ్వరుడి అంత నిశ్చింతకూ నీవు ఇందాక తిట్టిపోస్తివే.. ఆ 'తోలు మందమే' మూల కారణం పంతులూ! గురువే బ్రహ్మ, గురువే విష్ణువు. గురువే మహేశ్వరుడు- అని నీవే ఓ శ్లోకం అందుకుంటివి గదా ఇందకా! పిల్లల అల్లరి మాటల పట్ల బ్రహ్మ చెముడు పాటించు. పెద్దల చిల్లర చేష్టలనే మాత్రం పట్టించుకోని మహేశ్వరుడి మందపాటి తోలు మనసుకు ధరించు. కలియుగం కాబట్టి నేను అందించిన ‘దణ్ణం’ రెండు చేతుల నిండుగా పట్టు! అప్పుడు తప్కుండాక నీ శ్లోకంలోని ఆ రెండో భాగం 'గురుస్సాక్షాత్ పరబ్రహ్మం' నిజం కాక చస్తుందా? అప్పుడు వద్దన్నా అన్ని లోకాలూ 'తస్మై శ్రీ గురువే నమ:!' అంటూ మోకాళ్ల మీద తలవంచి మరీ నీ ఆశీర్వాదం కోసం క్యూ కడతాయి అయ్యవారూ! ఉపాధ్యాయ దినోత్సవ సందర్భంగా అందుకో మా త్రి మూర్తుల తరుఫు నుంచి ఆయుధాలూ, అభినందనలు!
***
