ఉండేలు సుబ్బారెడ్డికి గుండెల్లో కలుక్కుమంది. లేచెళ్ళి కాసిని మంచినీళ్ళు తాగొచ్చి మళ్లీ పనిలో పడ్డాడు. ఐదు నిమిషాలు గడిచాయి. మళ్ళీ గుండెల్లో కలుక్కు! ఈ సారి కాస్త ఎక్కువగా! నొప్పికూడా పెరుగుతున్నట్లు అనిపిస్తోంది. కడుపు ఖాళీగా ఉన్నా గ్యాస్ ఎగదన్ని గుండెల్లో పట్టేసినట్లుంటుందని ఎక్కడో విన్నాడు. ఫ్రిజ్ లోనుంచి ఓ అరటిపండు తీసాడు. సగం పండుకూడా తినలేదు.. వళ్లంతా ఒహటే చెమటలు! కళ్ళు బైర్లు కమ్ముతున్నట్లనిపించి మంచంమీద కూలబడ్డాడు.
గుండెల్లో నొప్పి తెరలు తెరలుగా వస్తూనే ఉంది.
‘హార్ట్ ఎటాక్?!’ అనుమానంతో గుండె కొట్టుకొనే వేగం మరింత హెచ్చింది.
ఇప్పుడేం చేయడం?
సమయానికి ఇంటి దగ్గరా ఎవరూ లేరు. అందర్నీ తానే ఊరికి తరిమేశాడు. ఏదో పత్రిక్కి పోటీకని నవలేదో రాస్తున్నాడు. గడువు దగ్గర పడుతోంది.. ఇంట్లో పెళ్ళాం.. చంటి పిల్లలిద్దరూ చేసే అల్లరితో.. మూడ్ స్థిరంగా ఉండటం లేదని.. బలవంతాన భార్యని పుట్టింటికి పంపించాడు.. వారం రోజుల తరువాత తిరిగి తనే తీసుకు వస్తానని వాగ్దానం చేసి మరీ. ఇప్పుడిలా అవుతుందని కల కన్నాడా? ఇంతకు ముందెప్పుడైనా ఇలా జరిగుంటే తగిన జాగ్రత్తల్లో ఉండేవాడే కదా!
కిం కర్తవ్యం? యమకింకరులొచ్చి పడే ముందే.. వైద్యనారాయణాస్త్రం అడ్డమేసెయ్యాలి. డాక్టర్ల నెంబర్లకోసం వెదికితే.. ముగ్గురు ఆపద్భాందవుల ఫోన్ నెంబర్లు దొరికాయి. డాక్టర్ గోవిందు. డాక్టర్ బండ కోదండం. డాక్టర్ దూర్వాసిని.
డాక్టర్ గోవిందు నెంబర్ కి రింగ్ చేసాడు ముందు.
గోవిందో గోవింద!.. గోవిందో గోవింద!' అంటూ రింగ్ టోన్ అదే పనిగా మోగుతోంది. అయినా ఉలుకూ ఉప్పురాయీ లేదు అవతలి వైపునుంచి. సెల్ కట్ చేద్దామనుకొనే లోపు ‘గుర్.. గుర్’ మంటూ గొంతు వినిపించింది.
హలో!.. ఎవరూ?'
డాక్టర్గారూ!.. అర్జంటర్జంట్సార్!.. గ్గుండెల్లో... న్నొప్పిగా..వ్వుంది.. చ్చా..ల్సే.. ప్ప..ట్నుంచీ'
అవతలి వైపునుంచి బిగ్గరగా నవ్వు! 'సారీ సార్! అందర్లాగా మీరూ నన్ను వైద్యం చేసే డాక్టరనుకున్నారా?'
'కాదా?'
కాదండీ బాబూ! మంది పంగనామం విశ్వవిద్యాలయం నుంచి వచ్చి పడ్డ డాక్టరేట్ ‘బెల్లం సాగుతో అధికాదాయం సాధించే నవీన విధానాలు’ అనే అంశంమీద పరిశోధన చేసినందుకు..’ సుబ్బారెడ్డి ఫోన్ ఠక్కుమని కట్ చేసేసాడు. ‘ఇప్పుడా సోదంతా వినేందుకు టైమెక్కడేడ్చిందీ?’
రెండో నెంబరుకి డయల్ చేసాడీసారి. అదృష్టం.. నెంబర్ వెంటనే కలసింది.
యస్ ప్లీజ్! ఎవరూ? ఏం కావాలి?'
ఉండేలు సుబ్బారెడ్డి ఉన్న పరిస్థితినంతా గుండెలవిసి పోయేలా వివరించాడు. ఆసాంతం తాపీగా విని.. ఓ సుదీర్ఘ ఉఛ్ఛ్వాసం తీసుకొని మరీ 'సారీ! మిత్రమా! వైద్యం.. వంకాయ.. మన లైను కాదు. నా డాక్టర్ పట్టా సాహిత్యానికి సంబంధించింది బ్రో! ‘ప్రాచీనకాలంలో జంతువుల జీవన విధానాలు.. ప్రబంధ సాహిత్యంలో వాటి ప్రధాన పాత్ర' అనే అంశంమీద కుంభకోణం విద్యాపీథం వారిచ్చిన స్నాతకొత్సవానంతర పట్టా! ‘బండ కోదండం’ అన్న పేరు విన్న తరువాతైనా మీకు నా గురించి అర్థం కాకపోవడం విఛారకరం..' ఉండేలు సుబ్బారెడ్డికీ సారి పెద్ద బండరాయితో బాదేసినట్లు గుండెలు కలుక్కుమన్నాయి. ఫోన్ కట్ చేసేసాడు.
'మిగిలిందిక డాక్టర్ దూర్వాసిని. సమయం చూస్తే అర్థరాత్రి దాటి అర్థ గంటయింది. న్యూసెన్సు కేసనుకొని న్యూసెన్సు చేసేస్తే! సంకోచిస్తూనే నెంబర్ రింగ్ చేసాడు సుబ్బారెడ్డి మార్గాంతరం లేక.
చాలాసేపు చడీ చప్పుడు లేదు.. ఊరికే రింగవడం తప్పించి! అదే పనిగా ప్రయత్నించిన మీదట అవతలవైపునుంచి రెస్పాన్స్ వచ్చిం దీసారి! ఎత్తుకోవడం ఎత్తుకోవడమే సూరేకాంతం గొంతులో సూరేకారం పోసినంత రౌద్రం! సుబ్బారెడ్డి గుండె దుస్థితి వివరణ నివేదిక సమర్పించడం సగం కూడా కాలేదు అవతలి వైపు శాల్తీ కాళికా దేవి అవతారమే ఎత్తేసింది.
'ఎవర్రా నువ్వు? నీకు అసలు బుద్ధుందిట్రా? ఇంతర్థ రాత్రి పూటా వెధవా.. కాల్ చేసేది? కాలూ చెయ్యీ తీసేయిస్తానొరేయ్! ఇవతలున్నది ఓన్లీ లేడీసనుకోకు? ఎక్కడ్రా నీ ఇంటడ్రస్సు? ఏవిఁట్రా నీ ఒరిజినల్ ప్లాటు? నువ్వవసలు పేషెంటేవన్న గ్యారంటీ ఏంటి? నిజంగా నీది గుండె నొప్పేనని రుజువేంటి? నొప్పుంటే మాత్రం నువ్ కాల్ చేసుకోవాల్సింది ఏ ఆసుపత్రికో.. అంబులెన్సుకో! నేరుగా ఇలా ఇళ్ళమీదకొచ్చి పడతారట్రా స్కౌండ్రల్స్? పెట్టేయ్ ఫోన్! మళ్లీ నా సెల్ రింగయిందా నీకు పోలీస్ స్టేషన్ సెల్లే గతి! నీ కొంపకు పోలీసుల్ని పంపిస్తా.. బీ కేర్ ఫుల్!' ఠక్కుమని ఫోన్ కట్టయి పోయింది.
సుబ్బారెడ్డిట్లా నేరుగా డాక్టర్లనే తగులుకోడానికి కారణం లేకపోలేదు. రాతకోసం ప్రశాంతత కావాలని వేధిస్తుంటే ఫ్రెండువెధవ తననీ అడ్రసు తెలీని అజ్ఞాతంలో వదిలేసి పోయాడు రాత్రి. మళ్లీ తెల్లారి వాడొస్తేగానీ.. తానున్నది ఎక్కడో.. చిరునామా ఏంటో తెల్సిచ్చావదు! ఈ బిల్డింగుకి పేరుకో వాచ్ మెన్ ఉన్నా.. అతగాడెక్కడో ఫుల్లుగా మందుగొట్టి గొడ్డులా పడున్నాడు. తనదగ్గర సమయానికే ఆసుపత్రుల నెంబర్లూ ఉంచుకోలేదు. ఇప్పటిదాకా ఇట్లాంటి అవసరమేదీ పడక.
ఉన్న మూడు నెంబర్లూ బెడిసి కొట్టేసాయి. ఇప్పుడేం గతి?!
పాలుపోవడం లేదు సుబ్బారెడ్డికి. అంతకంతకూ గుండెల్లో నొప్పి ఎక్కువై పోతోంది. చెమటలూ ధారగా కారి పోతున్నాయి. అక్కడికీ నొప్పినుంచి దృష్టి మళ్ళించుకోడానికి సెల్ ఫోన్లోని న్యూస్ చానెలేదో ఆన్ చేసాడు.
అమెరికా అధ్యక్ష ఎన్నికల్లో నిలబడ్డ ట్రంప్.. హిల్లరీల ప్రచారానికి సంబంధించిన వార్తలేవో ధారాపాతంగా వచ్చి పడ్తున్నాయి. ట్రంపు మహాశయుడు హిల్లరీమ్యాడమ్మీద పడి అడ్డమైన కారు కూతలూ అడ్డూ ఆపూ లేకుండా కూసేస్తున్నాడు! అదే స్థాయిలో హిల్లరీ అమ్మగారి భాషా ప్రయోగాలు కూడా!
మామూలు సమయాల్లో అయితే మనిషన్నవాడికి రాజకీయాలమీద విరక్తి పుట్టించే దుర్భాషలవన్నీ. కానీ.. కష్టాల్లో ఉన్న సుబ్బారెడ్డికిమాత్రం హఠాత్తుగా తారక మంత్రం దొరికినట్లయింది. మెరుపులాంటి ఆలోచనలతో అతగాడు సెల్ ఫోన్ అందుకున్నాడుమళ్లీ డాక్టర్ దూర్వాసిని బెడ్ రూంలోని సెల్ మొరుగుడు మొదలు పెట్టింది అదే పనిగా. ఎన్ని సార్లు నోరుమూసేసినా మళ్లీ మళ్లీ మొరుగుతుండటంతో దూర్వాసనమ్మగారి పక్కనే పక్కలో గుర్రుకొడుతున్న మొగుడుగారు గయ్యిమని లేచారు మేడమ్గారిమీద 'మీ ఆసుపత్రినుంచీ యమర్జెన్సీ కాలేమో! అటెండవక పోతే ఎట్లా? ఆనక సమస్యలొచ్చి పడతే సర్ధిపెట్టలేక చచ్చేది నేనే. ముందా ఫోన్ చూడు!' అంటూ.
భర్త హెచ్చరించరికలతో ఇహ తప్పదన్నట్లు చిరాగ్గా లేచి సెల్ అందుకొంది డాక్టర్ దూర్వాసనమ్మ.
…
సూపర్ స్పెషాలిటీ ఆసుపత్రిలో ఆఖరి నిమిషంలో జరిగిన అర్జంటు చికిత్సతో ఉండేలు సుబ్బారెడ్డి యమగండంనుండి బైటపడ్డాడు చివరికి ఎట్లాగైతేనేం!
పోలీసులు సమయానికి వచ్చి కలగచేసుకోక పోయుంటే కాబోయే ప్రముఖ రచయిత సుబ్బారెడ్డి ఈ పాటికి పై లోకాల్లో కూర్చుని ప్రశాంతంగా నవల పూర్తి చేసుకునే పనిలో ఉండేవాడు. డాక్టర్ దూర్వాసిని ఇచ్చిన అర్థరాత్రి 'న్యూసెన్ కాల్' ఫిర్యాదుని 'షి' టీం సీరియస్ గా తీసుకోబట్టి గుండెనొప్పితో లుంగలు చుట్టుకుపోయే సుబ్బారెడ్డిని 'సగం నిర్మాణంలో ఉన్న ఊరిబైటి భవంతిలో గాలించి మరీ పట్టుకొన్నారు పోలీసులు. అత్యవసర ఆరోగ్య పరిస్థితిని గుర్తించి.. అప్పటికప్పుడు ఆగమేఘాలమీద పోలీసులే దగ్గర్లో ఉన్న పెద్దాసుపత్రిలో చేర్పించడం వల్ల సుబ్బారెడ్డి కథ సుఖాంతమైంది.
అసలు విషయం అర్థం చేసుకున్న డాక్టర్ దూర్వాసిని సైతం న్యూసెన్సు కేసులో మరింక ముందుకు పోదల్చుకోలేదు.
వాస్తవానకి మనం మెచ్చుకోవాల్సిందిక్కడ సుబ్బారెడ్డిని.. అతగాడి సమయస్ఫూర్తినా? అతగాడు అట్లా అర్థరాత్రి ఒక ఆడకూతుర్ని వేధించేందుకు సరిపడా దుర్భాషా సాహిత్యాన్ని సృష్టిస్తోన్న నేతా గణాన్నా?
రాజకీయాల్లో నీతి.. మర్యాదలు అంతరించిపోతున్నాయని వూరికే దురపిల్లే ఆదర్శవాదులు.. దుర్భాషా సాహిత్య ప్రయోజనాన్నికూడా గుర్తించాల్సి అవసరం ఉందన్నదే ఈ కథ నీతి!
-కర్లపాలెం హనుమంతరావు
(తెలుగిల్లు- అంతర్జాల పత్రిక ప్రచురితం)
No comments:
Post a Comment