దివాలా- ఓ సర్రియలిస్టు కవిత

దివాలా- ఓ సర్రియలిస్టు కవిత

కలలో

నాకెవరో

ఒక 'పావలా' ఇచ్చి

"కావాల్సినవేవైనా కొనుక్కోరా!" అన్నారు.

మెలుకువలో మహా హుషారుగా

బజారుకు పోయి

మబ్బులు,

వాటిని కడిగే సబ్బులు,

చెట్లు,

వాటినెక్కేందుకు మెట్లు,

పడుకునేందుకు పొడువాటి రోడ్లు,

నడిచేందుకు సన్నని, నున్నని కాలువలు..

ఇంకా ఎన్నో.. ఎన్నో..

అన్నీ కొన్నాను.

అన్నింటినీ వీపుమీదంటించుకుని

నా వాకిలి తలుపులు తడుదును కదా..

అక్కడొక పొడుగాటి మనిషి

చక్కగా గోడమీద పడుకున్న వాడు

నవ్వుతూ

నిటారుగాలేచి నిలబడుతూ

"వచ్చావా? నీ కోసమే

కాసుక్కూర్చున్నా!

నా పావలా నాకిచ్చేస్తావా!" అన్నాడు.

"ఏం పావలా?" అనడిగితే

పాతాళం జేబులోనుండి

కాతా పుస్తకం తీసి

కాకుల్ని బాతులుగా చూపించాడు.

చేసేదిలేక చేబదులు తీర్చేద్దామని

జేబులో చేయి పెడితే

పావలా ఏదీ!

"నీ పావలా నా దగ్గర లేదు

మళ్ళీ రా!

నీ ప(ము)ళ్ళన్నీ నీ కిచ్చేస్తా!"అంటే

వాడు వికృతంగా నవ్వి

"మళ్ళీ మళ్ళీ ఎక్కడొస్తానూ,

నాకవతల బోలెడన్ని పనులున్నాయి

(ఎన్నో కాకుల్ని బాతుల్ని చేయద్దూ!)

పోనీ

నీ దగ్గరున్న మబ్బులు, చెట్లు, రోడ్లు, కాలువలు,

కాసిని కోసుకెళతా.. వప్పుకుంటావా?"అంటూ వీపు తడిమి

చక్కాపోయాడు.

నేను నవ్వుకుంటూ

నట్టింట్లోకి నడిచి

నా లాభాల మూటను మూలకు సర్ది

అందంగా నవ్వుకుందామని అద్దం ముందు నిలబడితే

అరె!.....నేనేదీ??!!

ఇంకేం నువ్వు?

వాడిచ్చిన పావలా కెప్పుడో 'దివాలా' తీసావు

అంటో అద్దం నవ్వు!

(అద్దం అబద్ధం చెప్తుందా!)

-కర్లపాలెం హనుమంతరావు

(ఈ కవిత ప్రచురణ కాలం 23-08-1975.  'చక్రవర్తి' కలంపేరుతో ఆంధ్రజ్యోతి వారపత్రికలో (పురాణం సుబ్రహ్మణ్యశర్మ గారు సంపాదకులు) అచ్చయింది. అప్పట్లో "కొత్త కలాలు" పేరుతో వారం వారం ఒకటొ, రెండో కవితలు ప్రచురించే వారు. అంధ్రజ్యోతిలో కవిత రావడం అప్పట్లో నాబోటి చాలామంది చిన్నకవులకు మధురస్వప్నం. ఆ శీర్షికలో ఇప్పటి ప్రముఖులు చాలామంది కనపడుతుండే వారు.(పాపినేని శివశంకర్ పేరు గుర్తు నాకు). ఈ కవిత రాసేకాలం నాటికి నా వయసు 23సంవత్సరాలు. తిలక్, ఆరుద్ర, శ్రీశ్రీ, గజ్జెల మల్లారెడ్డి వంటి వాళ్ళ కవిత్వం ఇష్టంగా చదువుకుంటుండేవాణ్ణి. ఎలా పడిందో నా దృష్టిలో సర్రియలిజం మీది శ్రీశ్రీనో, ఆరుద్రో రాసిన కవిత్వం! దాని ప్రభావంతో రాసిన కవిత ఇది. కవిత్వం అంటే ముందు నుంచీ అమిత ఇష్టం. ఆ అతిప్రేమవల్ల అత్యంత బిడియం. ప్రముఖ  కవులు రాసినవి చదివి విశ్లేషించుకోవడమేకానీ ధైర్యం చేసి రాసింది తక్కువే.(అప్పౌడు.. ఇప్పుడు కూడా)

పాత కాగితాలు తిరగేస్తుంటే.. ఈ కవిత కనపడింది ఇవాళ. ఇప్పటి 'సెజ్జు'ల కాలంలో బక్క మనిషి చిట్టిఆశకు ఈ కవిత ప్రతిబింబం అనిపించింది. అందుకే మళ్ళా ఇప్పుడు ఇక్కడ ఇలా…)