ఈనాడు - సంపాదకీయం
మాతృదేవికి వందనం
- కర్లపాలెం హనుమంతరావు
( ఈనాడు - సంపాదకీయం - 11-05-2014 )
శిశువు తొలిసారి కనురెప్పలు విప్పినప్పుడు కనిపించే రూపం అమ్మ. పెదాల వెంట మొదటి మాటగా వినిపించే పిలుపు అమ్మ. అవనిపై ఏ జీవికైనా ప్రథమ ప్రత్యక్ష దైవం అమ్మేనని ఆర్షధర్మ వాక్యం సైతం ప్రస్తుతించింది.
వేటూరి మాటల్లో జీవన్నాట కంలో అమ్మది అమృతమయమైన పాత్ర. అమ్మంటే ఎన్నటికీ తర గాని ఒక అమృత పాత్ర. తరతరాల వెలుగు తాలుపులైనా, తరుగెరుగని ఇలవేలుపులైనా నేలపై కాలుమోపాలంటే.. తల్లి గర్భంలో నెలల తరబడి నునుపు తేలక తప్పదు. మనుగడలో మీగడ పరచి ముద్దులనే ముద్దలు కలిపి తినిపించే తీయని అమ్మ చేతి హాయి కోసమేనేమో అది అంతాలు తెలియని దేవుళ్లు సైతం అవతారాల నెపంతో నేలమీదకు దిగివచ్చారని చదువు కున్నాం. 'జలజలోచన దేవ సద్గుణ కలాప/ తలపులోపల మెలగు తత్వ ప్రదీప' అంటూ అమ్మ అడ్డు కాలుమీదేసుకుని లాల పోస్తుంటే ఎంతటి బ్రహ్మాండ నాయకుడూ ఇంత చిన్ని బిడ్డయి గారాలు పోవడం.. అదో వింత!
బాలకృష్ణుణ్ని దేవకీ పరమానందంగా సంబోధించాడు బమ్మెర పోతనామాత్యుడు భాగవ తంలో. భారతం అరణ్యపర్వం యక్షప్రశ్నల సందర్భంలో 'ధరణి కన్నా ప్రేకన(బరువు) అయినది తల్లిపేగు' అంటాడు ధర్మనంద నుడు. గర్భధారణ, శిశుచింతన, ప్రసవవేదన, బిడ్డ రక్షణ.. 'మాతృషోడశ' చెప్పే పదహారు ఈతిబాధల్లో కొన్ని మాత్రమే. గర్భవాసాన సరే.. ప్రసవానంతరం సైతం వంశాంకురం తల్లిపై మోపే భారమో?
భూమాత భరించే బరువు భౌతికం. భూమి మీది మాత బిడ్డ కోసం సహించే బరువు మానసికం. ఆ భారాన్ని 'తూచే 'రాళ్లు' మనిషి ఇంకా తయారుచేయలేదు.
" ప్రేమలన్నీ కవితలే అయితే/ అమ్మ ప్రేమ మాత్రం అమర "కవిత అని ఓ ఆధునిక కవి ఉవాచ . భాష్యానికి అందనిది ఆ 'అమ్మ కవిత. బాపూజీ బోధించిన 'మూడు కోతుల' సూత్రం తల్లి అంతరంగానికి అతికినట్లు సరిపోతుంది. చెడు వినదు, చెడు కనదు, చెడు అనదు- బిడ్డ విషయంలో . తల్లి, 'ఓయమ్మ! నీ కుమా రుడు/ మా ఇండ్లను పాలు పెరుగు మననీడమ్మా!' అంటూ మొత్తుకుంటూ వచ్చిన వాడ వనితల గోడు యశోదమ్మ చెవిన పెట్టిందా! ఆ వచ్చిన వాళ్లపై ఎదురుదాడికి దిగింది.
నాలుగు చేతులు... మూడు కళ్ళు.. మనసు ఆనక... ముందు ఆకారమే వికారం శిశుపాలుడిది జన్మతః. ఐనా తల్లి సాత్వతి ప్రాణం నెమ్మ దించిందా? మేనల్లుడైన శ్రీకృష్ణుడే 'శిశు హంతకుడి'గా మారతాడని తెలిసిన ఉత్తరక్షణంలో 'బిడ్డ అపరాధశతంబు' వరకు శిక్ష వాయిదాను వరంగా సాధించింది. తనయుడు ఎంత తుచ్ఛు డైనా నూరు తప్పులు చేయబోడని ఆ పిచ్చితల్లి విశ్వాసం. శ్రీనాథుడి కాశీ ఖండం గుణనిధి తల్లిదీ అదే అంధ ప్రేమ. అవగుణాల నిధి కొడు కని తెలుసు. అయినా వాడి గురించి భర్త దగ్గర అడ్డంగా ఎన్నో అబద్ధాలు ఆడుతుంది. తండ్రి కోపాగ్ని నుంచి బిడ్డను కాపాడుకో వాలన్నది ఆ తల్లి తాపత్రయం. 'మా తండ్రి లోకాన్ని బూచిగా చూపించి బెదిరిస్తే ఆ బూచి నుంచి నన్ను కాపాడుకోవాలని మా తల్లి జీవితాంతం ఓ కంచెగా మారి జీవించింది' అంటారు ప్రముఖ ఆంగ్ల కవి జార్జి బెర్నార్డ షా.
అంతరంగం విషయంలో సత్యహీన శిశువు జీవనం ఎంత దైన్యమైనచో మహాకవి ' వ్యాయోగం'లో విస్తారంగా వివరిస్తాడు. తల్లిలేకుండా తాను పడ్డ కష్టాలు తల్లిలేని శివయ్య పడదని తానే తల్లిగా బాల్యోపచారాలకు సిద్ధపడింది బెజ్జ మహాదేవి అనే సిద్ధురాలు. 'ప్రపంచమెల్ల ఎల్లవేళల తినుచున్నయన్నమే తినుచున్నదిన్నాళ్ళు అని విశ్వనాథ వారు అనుకోవడం విని లేనిపోని చాదలేస్తావేమిటిరా?! మడిగా ఏ పూటకాపూట వండి వారుస్తుంటేనూ!' అని మండిపడిందిట కవిగారి తల్లి . ఆ కవిగారి అంతరంగంలోని వింతకోణాన్ని ఆవిష్కరించే ప్రయత్నంలో శ్రీరమణ కలం నుంచి జాలువారిన చమత్కారం అది.
ఎంత రాసినా పూర్తిగాని ప్రేమకావ్యం తల్ల. ఎంత తీర్చినా పూర్తిగా చెల్లిపోని పేగురుణం అమ్మది. భార్యాబిడ్డలకోసమో, బంధంగానో ఉందనో రక్తమాంసాదుల్ని పంచి ఇచ్చిన తల్లిని వృద్ధాప్యంలో పంచలపాలు చేయడం కుపుత్రుల దుర్లక్షణమని సుభాషిత రత్నమాలిక ఈ సడించింది . ఆచార్య ఆత్రేయ అన్నట్లు' భువిని మా అమ్మ కడుపున పుట్టుటొకటె / నేను చేసిన పుణ్యము నేటివరకు' అన్న గుర్తింపు కలిగి ఉండటం ఏ బిడ్డకైనా తప్పనిసరి. ' నీ కోసం ప్రాణం ఇస్తా' అనడం వినడానికి అతిశయోక్తి అనిపిస్తుంది. నిజమే కాని, బిడ్డ విష యంలో తల్లికి మాత్రం అది శుద్ధ స్వభావోక్తి. ' మాతృదినోత్సవం' అంటూ ఓ సందర్భం కల్పించుకుని ఒక అందమైన గ్రీటింగ్ కార్డో, ఖరీదైన కానుకో.. మరీ భేషజానికి పోయి మెడపట్టని పూలదండో సమర్పించుకుంటే అమ్మకు పండుగ అవుతుందా? ప్రేమమూర్తికి ప్రేమే బహుమానం. జయాపజయాలకు అతీతంగా జగజ్జేతగా సదా కంటి ముందు చల్లగా కదులుతుంటే చాలు, కన్నతల్లులకు అదే బిడ్డలిచ్చే నిజమైన నీరాజనం.
- కర్లపాలెం హనుమంతరావు
( ఈనాడు - సంపాదకీయం - 11-05-2014 )
ఈనాడు - సంపాదకీయం
మాతృదేవికి వందనం
- కర్లపాలెం హనుమంతరావు
No comments:
Post a Comment