సన్ మానధనులు -కర్లపాలె హనుమంతరావు - ఈనాడు ప్రచురితం

 'కామేశ్వర్రావుకు కమ్యూనిటీ హాల్లో ఘనంగా సన్మానం చేస్తున్నార్టగా?' అంటూ కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది కామాక్షి.

'సన్మానమేగా! కాలనీ-మేటు. సంతోషపడాలి.. కన్నీళ్ళెందుకూ!' కన్ ఫ్యూజయ్యా. 

'ఇవి కన్నీళ్లు కాదు. ఆనందబాష్పలు' అన్లేదు అర్థాంగి.

పై పెచ్చు గొంతు హెచ్చించింది 'మీరూ ఉన్నారెందుకూ! పద్దస్తమానం ఆ లావుపాటి ‘లా’ పుస్తకాలు ముందేసుక్కూర్చోడమొక్కటే తెలుసు! అట్లా గేటు దాటి బైటికెళ్లడం.. నలుగుర్తో భేటీ- గీటీకంటూ క్కూర్చుంటేగా ఏదైనా.. జరిగేదీ' ముక్కు చీదింది మళ్లీ.

'ఏం జరగాలీ? సన్మానమా? నేనేం ఒరగబెట్టాననీ సన్మానాలకీ.. సత్కారాలకీ?'

'ఆ చేయించుకునేవాళ్లంతా ఏం ఒరగబెడుతున్నట్లో!' మూతి మూడు తిప్పుళ్ళు తిప్పిందీ సారి.

 

మా కామేశ్వర్రావ్ మేటర్లో కామాక్షి ఎందుకో కంప్లీటుగా అపోహపడినట్లుంది. ఆయన ఆ మధ్య ఓ ప్రజాపత్రికలో రెండు దఫాలుగా సామాజిక స్పృహ గల  ‘సఫా’కవితలు అచ్చేయించుకుని ఉన్నాడు.. దిగ్విజయంగా. అదీ గాక ఆయనకా ఆదాయప్పన్నుల శాఖలో అదనపు ఛార్జి కూడా దక్కివుంది ఇటీవలనే!

 

మళ్లీ సాయంత్రం గుడ్ల నీరు కక్కుకుంటూ వచ్చి గుర్తుచేసింది 'ఆయనగారి పెళ్ళాంగారొచ్చి బొట్టు పెట్టి మరీ పిలిచెళ్లింది కూడానూ; లేవండిహ! వెళ్లక పోతే మాట దక్కదు' అంటూ ముక్కింది.

 

కామేశ్వర్రావుది మా ఫ్లాట్స్ లోనే నెత్తి మీదంతస్తులో కాపురం. ఎంత తప్పించుకున్నా లిఫ్టులో కలవక తప్పదు. అదీ గాక,  పైనా కిందా అన్న తరువాత చెయ్యి సాయం చేసుకోపోతే ఎట్లా?

అసలే తెలుగువాళ్లకు ఒహళ్లంటే ఒహళ్లకు సరిపడదు మంటన్న అపప్రథ కూడా ఉండె.

 

ఆటోలో సన్మానసభకు  పోతున్నంత సేపూ ఆవిడగారి గొణుకుళ్లే.. 'నలభై రూపాయలు క్షవర'మంటూ. పెద్ద మార్కేట్ మీంచి పోతున్నప్పుడు ఓ చిన్న దండయినా తీసుకుందామని ట్రై చెశా. పడనీయలా .. 'దండగం'టూ.  ఓ చిన్న రోజా పూవు కొని పది రూపాయలు ఆదాచేశామని ఆవిడ మురుసుకుంటుంటే.. హాలు ముందు ఆటోవాడు మీటరు మీద పదన్నా ఇవ్వాల్సిందేనని పేచీపెట్టుక్కూర్చుని ఆ సంబడానికి గండికొట్టేశాడు.. అరగంటలో.

 

హాలు ముందు కామేశ్వర్రావు వచ్చినవాళ్లను హూందాగా రిసీవ్ చేసుకుంటున్నాడు.  వాళ్లావిడ ముహంలో వెలుగు. మా ఆవిడ ముహంలో ఎంత దాచినా దాగని దిగులు.

 

కామేశ్వర్రావు నా రెక్క పుచ్చుకుని పక్కకు ఈడ్చుకెళ్లి స్తేజీ మీద  తెర పక్కన ఇంచక్కా పేర్చున్న వెండి షీల్డు, నాలుగో అయిదో మెమెంటోలు, ఐదారు చెమ్కీపూల దందలూ, ఫ్రేమ్ కట్టించుంచిన పంచరత్నమాల ముందుగానే ప్రదర్శిచేశాడు.

'పంచరత్నాలన్నీ నేనే రాసుకొన్నా! వినిపించమంటారా?' అనంటుంగానే ఆర్గనైజర్ రంగారావొచ్చి రక్షించాడు మమ్మల్ని.

 

రంగారావు ఈ తరహా సన్మానాలు చేయించడంలో చెయి తిరిగిన మొనగాడని పేరీ ఏరియాలో! 'కౌస్తుభం' అని బిరుదివ్వాలని అనుకుంటున్నాం మాష్టారూ ఈనగారికి. ఎట్లాగుంటుంది?' అని నన్నడిగాదు. 'కవి కౌస్తుభం' అన్న బిరుదు ఒక ప్రసిద్ధ కవిగారికి గతంలోనే దఖలు పడున్నట్లు గుర్తు. ఆ మాటే అన్నా. మా కామేశ్వర్రావు నా వంక కాస్తంత అనుమానంగా చూశాడు 'జెలసీ' కొద్దీ కుట్రచేయడం లేదు కదా' అన్నట్లు.

 

'మొత్తం పదివేలయింది మిత్రమా! పర్శుకింకో పదివేలు' అనేవో లెక్కలు చెప్పే పనిలోగా ఉండగా ఎక్కణ్ణుంచో ఆయన కోసమో కేక పినివించింది.

 

ఆరింటికి జ్యోతి ప్రజ్వలనమని ఆహ్వానం కార్డులో ప్రింటయివున్నా ఏడు గంటలక్కూడా ఎక్కడా చడీచప్పుడూ లేదు! 'పరశురామన్ గారొస్తే ఏ తతంగమైనా మొదలయేది.’అన్నాడు నా పక్కన కూర్చున్న మరో  ప్రేక్షకుడు.

'ఆయనెవరూ?'

'బోర్దర్ స్టేట్లో పాడి పరిశ్రమాభివృద్ధి స్టేట్ ర్యాంక్ మినిష్టరని చెప్పుకుంటున్నారు' అన్నాడా పెద్దమనిషి గుంభనగా.

చి

న్ని చిన్ని పిల్లలేవో పెడ్ద పెద్ద డ్యాన్సులేశారు కాస్సేపు.. వాళ్ల వాళ్ల అమ్మానాన్నల ఆనందం కోసం. 'కామేశ్వర్రావ్ బాగానే ఏర్పాట్లు చెసుకున్నాడూ' అని గునుస్తూనే ఉంది పక్కన కూర్చున్న  మా అర్థాంగి.

 

హఠాత్తుగా హాల్లో కోలాహలం! వేదమంత్రాలు, మంగళ వాయిద్యాలూ, విరజిమ్మే వీడియోల వెలుగుల్లో.. కెమేరా ఫ్లాషుల మధ్య మందంగా కదిలివస్తోన్న శాల్తీని చూసి 'అప్పుడే మన కామేశ్వర్రావ్ ఖద్దర్ డ్రస్సులోకి మారిపోయాడండీ' అని విస్తుపోయింది మా ఆవిడ.

'ఆయన మీ కామేశ్వర్రావు కాదమ్మా! బార్ అండ్ రెస్టారెంట్ ప్రొప్రయిటర్స్  అసోసియేషన్ ప్రెసిడెంట్ పానకాల్రావు. మీ కామేశ్వర్రావిడిగో!' అన్నాడు ఇందాకటి పక్కమనిషి, స్టేజీ మీద కుర్చీలు సర్దుతోన్న శాల్తీని చూపిస్తో.

 

మంత్రిగారొచ్చి మీటింగ్ మొదలయ్యే సరికి ఎనిమిద్దాటింది. హాల్లో యాభై తలలైనా లేవప్పటికి.. అందులో మూడొంతులు మా కాలనీవే.

 

అందరి చేతుల్లోనూ గిఫ్ట్ ప్యాకెట్లు. ఏదో పెళ్లికొచ్చినట్లు వచ్చారంతా. గిఫ్టుల సప్లై బాధ్యతా తనే మోశాడు పాపం.. కామేశ్వర్రావ్’ అంది జాలిగా మా కామాక్షి. కామాక్షికిచ్చిన గిఫ్టుకు కాళ్లొచ్చినట్లుంది.. ఓ రోజా పువ్వుతో సరిపెట్టే ఆలొచనలో ఉంది.

 

ప్రార్థన, జ్యోతి ప్రజ్వలన, పరిచయాలు, కార్యదర్శి నివేదిక.. గట్రా గట్రాలయింతరువాత పంచరత్నాల పఠన నిమిత్తం ఎవర్నో తయారుచేసుకున్నట్లున్నాడు మా కామేశ్వర్రావ్.. పంచె పైగెగ్గటి మైకు ముందుకురుకుతుందో  చందనం బొట్టు బ్రండ్ శాల్తీ!  ఆర్గనైజర్ రంగారావు సందివ్వడంలేదు.

 

మంత్రిగారికి అర్జంటుగా  హస్తినకెళ్లాల్సిన గత్తరేదో గుర్తుకొచ్చిందట అర్థాంతరంగా ఆయన అభిభాషణ ఆరంభమయిపోయింది. ఆయన జాతీయ అంతర్జాతీయ విషయాలను అన్నింటినీ లోతుగా చర్చించేసి..  'అంచేత మా బోర్డర్ ప్రభుత్వం  స్థిరంగా పాలన చేయాలంటే ఇక్కడి ప్రజలంతా కూడా మరన్ని త్యాగాలు చేసేందుకు ఉత్సాహం చూపించాల'ని పిలుపిచ్చేరు.  టైము తొమ్మిద్దాటిందని బాదే వంతు వెంతనే  వెంటనే బార్ అండ్ రెస్టారెంట్స్ పానకాల్రావు బలవంతాన లాగేసుకున్నాడు. ఆయనింకీ అరగంట బాది మధ్యం పాలసీలో తేవాల్సిన సంస్కరణల మీద ప్రభుత్వం దృష్టి సారించాలని తక్షణావశ్యకతను గూర్చి ఎక్కడి మంత్రిగారి ద్వారానో  ఇక్కడి ముఖ్యమంత్రికి మొరపెట్టేసుకోడంతో .. జ్ఞాపికల ప్రదాన ప్రకటనలు కార్యక్రం ఆరంభమయిపోయింది హడావుడిగా.

మంత్రిగారికి వెండి షీల్డు బారాయన ప్రదానం చేస్తే, బారాయనకు మెమెంటో ఇచ్చి మంత్రిగారు బదలా తీర్చుకున్నారు. మిగిలిన వక్తలందరి కోరిక మేరా మంత్రిగారి చేతుల మీదుగా మిగిలున్న మెమెంటోలు మహా గ్రాండ్ గా ఇప్పించేశాడు కార్యక్రమ నిర్వాహకుడు రంగారావు ఆహ్వానితులైన ప్రముఖులందరికీ.

 

'మరిహ ఈ పూటకు మా కామేశ్వర్రావుకి సన్మానం, సత్కారం లేనట్లేనా!' అంది ముఖం చింకి చేటంత చేసుకుని మా ఇంటావిడ. అప్పటికే సమయం పద్దాట్టం వల్ల ఆమెలో ఆ మాత్రం ఆశ చివురించడం సహజమే గదా!

 

'వందన సమర్పణ అయిందాకా ఏ సంగతీ ఖాయంగా తేల్చలేం తల్లీ!' అన్నాడిందాకటి పక్క పెద్ద మనిషి టీజింగ్ ధోరణిలో.

 

ఒక్కయిదు నిమిషాలల్లో వేదిక మొత్తం ఖాళీ అయిపోయింది తమాషాగా! యుద్ధ భూమిలో వళ్లంతా గాయాలయినా తట్టుకొని నిలబడ్డ వీర జవానుకు మల్లే గట్టిగా నిలబడున్నది మాత్రం  మా కామేశ్వర్రావొక్కడే!

 

ఒక దిక్కున వందన సమర్పణ.. మరో దిక్కు నుంచి మూసుకొస్తున్న తెర.. !

 

ఆర్గనైజర్ రంగారావు కంగారుగా మూసుకుపోయే తెర ముందుకు ఉరికి ఆఖరి అనౌన్స్ మెంట్ చేసేశాడు 'నిజానికిది కామేశ్వర్రావుగారి సన్మాన సభ. సమయాభావం వల్ల కార్యక్రమం కుదించడం జరిగింది. క్షంతవ్యులం. వాస్తవానికి కామేశ్వర్రావుగారి వంటి మహా ఉద్దండ సంగీత పండితులకు ఏమిచ్చినా తక్కువే! ఏదో ఉడతా భక్తిగా, చంద్రునికో నూలు పోగన్నట్లు మా సంస్కార కళా సంస్థ తరుఫున ఈ చిన్ని పర్సు కానుకగా సమర్పించుకుంటున్నాం. దీంతో పాటు వీరి ప్రతిభకు దర్పణంగా  మా కళా సంస్థ తరుఫు నుంచే 'వృష భం' అనే బిరుదిచ్చి సత్కరించుకుంటున్నాం.’

సభలో ఆగకుండా కరతాళ ధ్వని.

ఆ శబ్దమొచ్చిన దిక్కు కేసి చూస్తే పాపం ఒక్కతే బిక్కు బిక్కు మంటూ చప్పట్లు కొట్టుకుంటూ కనిపించింది. కామేశ్వర్రావు ధర్మపత్ని..శ్రీమతి రమామణి.

 

కామేశ్వర్రావు పంచరత్నాలతో తనే తెరముందుకు దూకే ప్రయత్మంలాటిదేదో జరగబోతుండంగా  అదృశ్య హస్తమేదో ఆయన మెడ పట్టుకుని వెనక్కి గుంజేసి వేదిక మీద తెర పూర్తిగా లాగేసింది. లైట్లార్పేసింది.

హాలు క్షణాల్లో ఖాళీ అయిపోయిందని వేరే  చెప్పాలా!.

---

రెండ్రోజుల దాకా కాలనీలో ఎవరికీ కామేశ్వర్రావ్ దర్శనాల్లేవు.

మూడో రోజు కొంత మందికి ఎదురైనా తలతిప్పుకు పోతున్నాడన్న వదంతులు వ్యాపించాయి. .

 

'చెక్ బౌన్సయితే క్రిమినల్ కేస్ అవుతుంది కదండీ!' అనడిగింది మా ఆవిడ  ఓ రోజున తన లాయర్ పెళ్లాం తెలివితేటలన్నీ ఉపయోగించి.

'అందుకు సందేహమేముంది? కానీ ఎందుకు కలిగిందో శ్రీమతిగారికి ఆ సందేహం?' అనడిగా అబ్బురపడిపోయి.

'కామేశ్వర్రావుకు ఆ కళా సంస్థ వాళ్లిచ్చిన చెక్ బ్యాంకులో వేస్తే బౌన్స్ అయిందంట. రమామణి.. పాపం.. ఒహటే గగ్గోళ్లు’ అంది కులాసాగా కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటూ.

'మరి ఇంత ఖాయిలా తినీ  ఇంకా కామేశ్వర్రావు ఇంటి తలుపులకు ఆ 'వృషభం' చెక్కపేడు ఎందుకో!?'

'ఎదో ఓ  చెక్కపేడు తలుపుకు వేలాడాలని కదా మా రమామణి ఇన్నాళ్ల బట్టి మోజూ. ఇరవై వేలొదిలాయండీ మొత్తం. అంత తొందరగా  పీకనిస్తుందా.. పేడు! మొగుడి పీక కోసేయదూ!' అంది  కామాక్షి ఆనందంతో వెక్కిళ్ళు పెట్టేస్తో