'
ఇప్పచెట్టు నుంచి స్రవించే మత్తు పదార్థం (ఒక రకమైన కల్లు) మనుషుల బుద్ధి మీద మద్యంలా దుష్ప్రభావం చూపిస్తుందని మనందరికి తెలిసిన విషయమేగా! కల్లు, సారాయి వంటి ఆ మత్తు పదార్థాలే ఇప్పడు ఈ కరోనా వైరస్ పుణ్యమా అని ఒక పట్టాన ఎక్కడా దొరకడం లేదని వినికిడి. దేవదాసులంతా రోడ్ల మీద కొచ్చేసి డాంకీసు క్కూడా చేతరాని డేన్స్ స్టెప్పు లేస్తున్నారని రోజూ పేపర్లలో చదూతుంటే ఈ జాసపద కథ గుర్తుకొచ్చింది. 😁😀😂
పూర్వ౦ ఒక సాధుజీవికి జీవితం మీద చచ్చే బోరు కొట్టింది ! ఆత్మహత్యకు డిసైడై అడవి దారి పట్టాడు. ఒక కృూరమృగం పులి కనబడితే దాని తలలో నోరు పెట్టబోయాడు. ఆ పులి ఏ కళ నుందో పాపం సాధువును చంపలేదు. సరికదా అతని వైరాగ్యానికి కారణం విచారించింది. సింగిల్ లైనార్టరులో విన్న అతగాడి కష్టగాథను తానుసుఖాంతం చేస్తానంది. తనతోనే చెట్టాపట్టాలేసుకుని అడవిలో ఉండిపొమ్మని కోరింది! అప్పటి నుంచి పులి, సాధువు నిజంగానే భాయీభాయీ!
వీళ్లిద్దరి స్టోరీ విన్న ఒక గార్దభానికి వీరి జట్టులో కలుద్దామన్న కోరిక పుట్టింది. పులి, సాధువులు ఒప్పుకున్న మీదట ముగ్గురూ అడవిలో ఆదర్శ మిత్రులుగా బతుకు గడుపుతున్నారు . కాలం ఎప్పుడూ ఒకే తీరుగా నవ్విస్తే ఇన్ని ఏడుపు కతలెక్కడ మనబోటోళ్లకి దొరికేదీ! ఒక వేటగాడికి పుట్టిన దుర్మార్గపు బుద్ధి వల్ల కల్లోలం మొదలయింది. పులి జీవితం పాపం అర్ధాంతరంగా ముగిసిపోయింది. మంచి మిత్రుని ఎడబాటును తట్టుకు నిలబడ్డం ఎంతటి దీశాలులకైనా మనసుకు మించిన పనే కదా! అసలే ఒకడు సాధువు . అతగాడితో బుద్ధి లేకుండా జట్టుకు ఆశపడ్డ అడ్డగాడిద మరొకటి ! రెండు బుద్ధితక్కువ జీవులుదిక్కు తోచక ప్రాణాలు తీసేసుకున్నాయి చివరాఖరుకి. వీళ్ల ముగ్గురూ భూస్థాపితం అయిన చోట ఏ శ్రీకాళహస్తో, చార్మివారో లేవవు కదా! దిక్కూ దివాణం లేని వాళ్లు కలసిపోయినమట్టి దిబ్బల్లో దిక్కూ మొక్కూ లేని మొక్కలే మొలుస్తాయి ! ఆ లెక్క ప్రకారమే అక్కడ కేవలం ఒక పెద్ద ఇప్పచెట్టు మాత్రం ఏపుగా మొలిచింది ! ఆ ఇప్పచెట్టు నుంచి తీసిన పదార్థమే కల్లు. కల్లు మత్తు పదార్థం అని కల్లు తాగని వాళ్లక్కూడా తెలుస్తుంది కదా న్యాయంగా! అది కాదు అసలు మేటరు ఇక్కడ!
కల్లు తాగకముందు సాధుపుంగవుడిలా ఉండే మనిషి అది తాగే సమయంలో పులిలాగా చెలరేగిపోతాడు.. రెండో మూడో రౌండ్లు ముగించిన తరువాత గాడిదలాగా గెంతులేస్తాడు| ఏ కల్లు దుకాణంలోకి తొంగి చూసినా కనిపించేది సేమ్ సీన్స్!అందుక్కారణం ఇదిగో ఈ కథలో చెప్పిన సాధువు, పులి, గాడిద పాత్రల ప్రభావమేనని జానపదుల గట్టి నమ్మకం ! 😳
జానపదులకు శాస్త్రీయమైన అవగాహన అంతగా ఉండదు కదా! లోకంలో తమ కంటి ముందు కనిపించే అంశాలను గురించి అందుకే ఇట్లా కొంత కల్పనతోను , మరికొంత తమ జీవితానుభవాలతోను కలగలిపి ఊహించి కతలు అల్లేది. వాటినే పురా జానపద గాథలు అనుకుంటున్నాం మనం. ఆ పురా జాసపద గాధలు ఎక్కడైనా తటస్థిస్తే వదిలి పెట్టకుండా తప్పక చదవండి! పిట్టకథల్లా చాలా వినోదం గా ఉంటాయవి విజ్ఞానం పాలు కొద్దిగా తక్కువైనా సరే . ఒకే కత వంద,రెండొందల సార్లు 'తినుచున్న అన్నమే రోజు రోజానూ తినుచున్నాము' అన్నట్లుగాచెపుతుంటే వినడంలా కాకుండా కొంత రిలీఫ్ గా కూడా ఉంటుంది మరి మన బుర్రలకు !
పైన చెప్పిన ఇప్పచెట్టు పుట్టుకను గురించిన చిట్టి కథ ఇట్లా చదివిందే ఎప్పుడో! డాక్టర్ రావి ప్రేమలత గారి - తెలుగు జానపద సాహిత్యం - పురాగాథలు నుంచి - అని గుర్తు !
- కర్లపాలెం హనుమంతరావు
29-03-2021
No comments:
Post a Comment